Geen producten in je winkelwagen.
Een ode aan het leven, een lofzang op de bourgondische geneugten, met een koddige knipoog zelfs een hymne over de herwonnen vrijheid. Dat had het moeten worden, maandag 8 juni 2020. De dag dat de cafés en restaurants in België na zowat 3 maanden lockdown opnieuw de deuren mochten openen, vertoonde echter meer verwijzingen naar John Terra’s onverwoestbare smartlap ‘De dag dat het zonlicht niet meer scheen’. Miezerig kil weer, dus toch maar geen terrasje. Grimmig nieuws, over uit de hand gelopen, al dan niet verboden betogingen tegen racisme en politiegeweld. Botte aankondigingen van nakende faillissementen, herstructureringen en meer ontslagen. Dreigende sfeer, met over elkaar heen struikelende virologen die waarschuwen voor de volgende virusgolf. De realiteit was nog zwartgalliger dan in de smartlap, want daar hing de werkloze eenzaat tenminste nog ’s nachts aan de bar, terwijl in coronatijden de toog verboden gebied blijft en de cafés al om 1 uur godvruchtig sluiten.
Uitgerekend die dag bevestigde de ManpowerGroup Barometer voor de Tewerkstellingsvooruitzichten dat België de minste wervingsintenties kent sinds ons land in dat onderzoek opgenomen werd. Meer nog, het ging om een negatieve prognose.
Je zal die dag maar een nummer afwerken over… rekrutering.
En, neen, we willen de economische pijn niet morfiniseren met obligaat optimisme – er waart al genoeg verkleutering rond in de media. Er zúllen vele ontslagen vallen, zeker nadat de pleister van de tijdelijke werkloosheid van de wonde gerukt wordt.
Toch heeft een editie over rekrutering zin.
Niet alle sectoren delen in de klappen. Bovendien zorgt de vergrijzing straks voor een nooit gezien aantal vervangingswervingen. Ook het gebrek aan permanente opleiding blijft werkgevers naar rekrutering drijven. Ondertussen verdwijnen ook de knelpuntberoepen niet zomaar. Wie nu de stekker uit zijn employer branding trekt, zou wel eens vlugger dan verwacht met een tekort aan talent kunnen kampen en zelfs talent zien uitzwermen – want employer branding is niet alleen een wervingsverhaal, maar evengoed een engagementshefboom. Ondertussen heeft de coronacrisis de digitalisering versneld, zeker bij werving en selectie.
Voldoende redenen dus om rekrutering in de kijker te zetten, al willen we het sociaaleconomische onweer niet wegmoffelen. Dat ontij zal ook de kloof nog vergroten tussen succesrijke actieven en steeds meer op het perron achtergebleven mensen. De vraag wordt dan ook hoe die sociale breuklijn te herstellen in plaats ze te laten uitdijen tot een steeds boller buigend vat vol explosieve frustraties.
Luc De Decker
Hoofdredacteur #ZigZagHR
Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief
