In een tijdperk waarin veranderingen elkaar snel opvolgen, kijkt iedereen maximaal vier jaar vooruit. In onze nieuwe interviewreeks ‘De toekomstkoffer’ willen we CHRO’s daarom uitnodigen om op langere termijn te denken. Want de keuzes die zij vandaag (niet) maken, bepalen (grotendeels) mee de toekomst van werk en HR. We stellen hen voor een uniek scenario: ze krijgen de kans om een toekomstkoffer samen te stellen die pas over 20 jaar geopend zal worden. Deze koffer bevat 5 voorwerpen die hun visie en nalatenschap als HR-leiders weerspiegelen: het belangrijkste HR-thema dat de komende 20 jaar volgens hen aan belang zal winnen; een persoonlijke boodschap; een symbool van hun bedrijfscultuur; een persoonlijk item en een HR trend die volgens hen in 2044 nog steeds relevant zal zijn.
We kruipen deze keer in de toekomstkoffer van Anette Böhm die ruim 2,5 jaar geleden als CHRO aan boord kwam bij Bpost, één van de grootste werkgevers van ons land en een bedrijf in volle transformatie.
In de toekomst zal er sprake zijn van een samenspel tussen vier krachten, steekt Anette Böhm van wal: “De medewerker, de leidinggevende, HR én technologie. HR zal in 2044 veel minder vanuit de buik en veel meer datagedreven zijn.” Ze heeft de impact van data en technologie kunnen ervaren bij haar vorige werkgever. “Dankzij de juiste analyses konden we onze mensen individuele oplossingen op maat aanbieden, of dat nu ging om opleidingen, job matching of loopbaanbegeleiding.”
Binnen 20 jaar zullen HR teams kleiner zijn en wordt het echte HR werk door Peoplemanagers opgenomen, zegt ze. Er zullen volgens haar minder HR generalisten en meer HR specialisten zijn en HR Business Partners ziet ze evolueren naar Workforce of the Future specialisten, die strategisch meedenken met de business en anticiperen welke resources en welke skills nodig zullen zijn om in een snel veranderende wereld te floreren.
“HR zal een bredere scope afdekken en de verantwoordelijkheid dragen voor eigen personeel – zoals vandaag al het geval is – maar óók voor een ecosysteem van zelfstandigen, partners en technologieën. En ik hoop dat er tegen 2044 ook meer aandacht gaat naar de noden van operationele profielen, want vandaag focussen we nog te hard op kenniswerkers.”
Anette Böhm is ervan overtuigd dat continue ontwikkeling in 2044 nog belangrijker zal zijn. “In een wereld die alsmaar sneller verandert, verkort de houdbaarheidsdatum van onze kennis en moeten bedrijven mee veranderen. Wie in zo’n context niet blijft leren, verliest met andere woorden zijn of haar marktwaarde. Het is aan HR om 24/7 leerkansen te bieden zodat mensen kunnen bijblijven. En die opdracht zal volgens mij nóg toenemen. Ik droom van een toekomst waarin HR ook meer samenwerkt met scholen en universiteiten zodat we jongeren veel vroeger kunnen begeesteren voor het bedrijfsleven, hen nieuwsgierig kunnen maken en aanmoedigen om te experimenteren en te blijven leren, in die mate zelfs dat ze ook op latere leeftijd de drang voelen om terug te keren naar de schoolbanken.”
Haar boodschap aan de HR-leiders van morgen is een oproep om vernieuwender te worden. “Het is de opdracht van HR om werk leefbaar en loopbanen duurzaam te maken, zodat mensen hun energie niet kwijt raken en zichzelf continu willen heruitvinden. We moeten tijd creëren voor hen om te leren en om alternatieve carrièrepaden te verkennen.” Anette ziet dat vooral gebeuren in overkoepelende oplossingen waarbij bedrijven en scholen nauw samenwerken.
Als symbool voor bedrijfscultuur kiest ze sociale verantwoordelijkheid. “Dat we de exclusiviteit in de verdeling van kranten verloren hebben, heeft mij doen beseffen dat we extra moeten investeren in duurzame loopbanen voor kwetsbare groepen. In mijn vorige rollen als CHRO was de populatie doorgaans hooggeschoold. Bij Bpost is dat een mix en krijgt iedereen kansen om zich te ontwikkelen. In onze ambitie om duurzame tewerkstelling te creëren voor alle medewerkers van Bpost, hebben we bijvoorbeeld heel wat postbodes geheroriënteerd naar vrachtwagenchauffeurs en daarnaast hebben we een project gelanceerd waarbij postbodes zich kunnen omscholen naar IT medewerker.”
Ze benadrukt ook het belang van vakantie: Zelf slaat ze nooit vakanties over omdat reizen voor haar dé gelegenheid biedt om voldoende te deconnecteren, te recupereren en te herbronnen. “Het is belangrijk voor iedereen om op geregelde tijdstippen stil te staan bij je leven en loopbaan. Mij lukt dat het best op reis. Ik vind het fascinerend hoe andere mensen leven en wat ik daaruit kan leren en integreren in mijn eigen leven. Elke keer ik terugkom van reis, ben ik een nieuwe versie van mezelf. ”
Alleen winst najagen als bedrijf is niet meer genoeg. Daar is Anette Böhm van overtuigd. “Enkel bedrijven die een cultuur neerzetten waarin mensen mensen kunnen zijn, zullen in 2044 overeind blijven. Mensen willen fier zijn op het bedrijf waar ze werken en impact hebben. Bedrijven waar mensen belangrijk zijn, blijven dat óók uitdragen bij vertrek of als de professionele wegen om een of andere reden scheiden. Dat is een kunst die HR-teams moeten beheersen. Vandaag en evenzeer binnen 20 jaar. “
Ze maakt zich zorgen over de vervreemding. “Ik ben me heel erg bewust van de keerzijde van de medaille als het gaat over thuiswerk, omdat we ons gevoel van belonging dreigen te verliezen. Als je elkaar dagelijks ziet, worden collega’s vrienden en dat creëert een vorm van connectie die je met thuiswerken niet kan kopiëren. Ook ik koester de dagen dat ik niet naar kantoor kom en geen files hoef te trotseren, maar belonging creëer je niet vanop afstand. Ook dat is een opdracht voor HR: mensen verbinden met elkaar en met het bedrijf waarvoor ze werken. De collega’s en de werkomgeving spelen daar een belangrijke rol in.”
In 2044 zal Anette Böhm 77 jaar zijn. Ze hoopt dat haar HR beleid binnen 20 jaar zo diep verankerd is in het bedrijf en dat de mensen ‘het waarom’ begrijpen dat het beleid blijft bestaan, ook als ze er niet meer werkt. Ze wil niet ‘verliefd’ worden op wat ze doet, als dat betekent dat ze niet meer in staat zou zijn om te veranderen. “Toen ik bij mijn vorige werkgever aan de CEO vroeg hoe lang mijn houdbaarheidsdatum nog was, reageerde hij dat ik de capaciteit heb om mezelf en de HR-functie altijd opnieuw uit te vinden én te verbeteren. Zo wens ik herinnerd te worden.”
Waarschijnlijk vind je haar in 2044 met haar neus in boeken over geneeskunde, achter haar fototoestel of in een van de 195 landen op onze wereldbol, waar ze bij voorkeur ook haar Spaans verder kan oefenen: “Ik wil altijd blijven leren. Geneeskunde boeit me al van jongs af aan omwille van de link tussen mens en wetenschap, maar ik wil me ook verder verdiepen in psychologie en management. Ik hoop mijn ervaring te kunnen delen met startende ondernemers of door me te verbinden aan maatschappelijk relevante thema’s. Zolang ik kan, wil ik blijven bijdragen, maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan en het is belangrijk om ruimte te maken voor de volgende generatie. Niets is voor altijd.”
Volgende maand ontdek je wat in de toekomstkoffer van Els Overbergh, CHRO Baloise zit.
