Het einde van de leiderschapsmythe (?)

Niet het gedrag is volgens Saskia Lips en Inge Mink leidend in managementkwesties, maar de context. Grensoverschrijdend gedrag is volgens hen daarom niet uit te bannen door de daders (Bart De Pauw, Jan Fabre, Steve Van den Kerkhof, …) te cancelen, zelfs niet met richtlijnen, voorschriften of vertrouwenspersonen, maar wel door de context aan te passen waardoor grensoverschrijdend gedrag niet kan ontstaan. Dat is ook de kernboodschap die ze in hun boek ‘Leidinggevenden zijn contextmakers’ brengen.

Als het aan Saskia Lips en Inge Mink ligt, kunnen alle leiderschapstrainingen en -boeken de deur uit. ‘De stijl van leidinggevenden heeft immers maar een minieme invloed op de samenwerking,’ stelt Inge Mink.

Omdat mensen evolutionair gezien prima samenwerkers zijn en de mens de survival of the fittest juist heeft overleefd door zich aan te passen, is het voor alles de context die bepaalt of er samenwerking in een organisatie tot stand komt.

Die context bestaat grosso modo uit alles wat niet vasthangt aan de mens zelf. Daarmee introduceren de auteurs een radicaal andere manier van managen, namelijk door de context zo in te richten dat ons natuurlijk talent om samen te werken vanzelf naar boven komt. In het boek wordt dat uitgebreid toegelicht en geïllustreerd, maar wat er vooral uitspringt zijn de gevolgen van deze visie.

Saskia Lips: “We willen vooral dat in organisaties komaf wordt gemaakt met die eeuwige heen-en-weerverwijten dat Jan onvoldoende leiderschap toont en dat Sofie haar collega maar wat meer feedback moet geven wanneer de samenwerking hapert, waarna er weer een training of teambuilding tegenaan wordt gegooid.”

Zo effenen de auteurs de weg voor een schuldvrij management waarbij de leidinggevenden aan vier contextknoppen (identificatie, persoonlijke motivatie, wederkerigheid en sociale veiligheid) draaien om de samenwerking te optimaliseren.

Door die bril bekijken de auteurs ook de recente schandalen in organisaties, zoals de beruchte gevallen van grensoverschrijdend gedrag (bv. bij Bart De Pauw, Jan Fabre of Plopsaland). ‘Ook daar gaat het om falende context, die niet wordt opgelost door personen te viseren, maar wel en alleen door de context anders in te richten,’ aldus Inge Mink.

Fotografie: Hendrik Biegs

DSC 0215 kopie 2

Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief

Ook interessant

LEES MEER