Basketballegende Ann Wauters over het creëren van teamspirit

Ann Wauters strikken voor een interview is geen sinecure. Dat weet collega Wieland De Hoon als geen ander. En vlak na het gesprek met #ZigZagHR viel alweer nieuws in de bus over een nieuwe uitdaging, als assistent-coach bij WNBA-kampioen Chicago Sky. Basketbal blijft aan Ann Wauters’ mouw trekken nadat ze in 2021 de Belgian Cats adieu zei om zich te gaan wijden aan ondernemerschap en maatschappelijke bewustwording over vrouwelijk leiderschap en topsport.

“We hebben met de Cats écht iets opgebouwd. Ik deel graag hoe we dat als team hebben klaargespeeld.”

We laten je meeproeven van een stukje van het interview…

Webp.net compress image 36 1

In de Netflix-documentaire American Factory gaan de Amerikaanse werknemers van de Fuyao-autoruitenfabriek in de clinch met hun Chinese managers, die er heel andere ideeën op na houden als het aankomt op hoe een team moet functioneren.

Ann Wauters reageert: “Elk bedrijf heeft natuurlijk cultuurverschillen, net zoals elk land die heeft. Een Amerikaans bedrijf dat in Europa actief is, kan zijn policy niet altijd doortrekken, want het is belangrijk om aan te voelen hoe mensen en gewoonten op de werkvloer hier in elkaar zitten. Zelf ben ik heel dankbaar dat ik in verschillende culturen heb mogen basketten. In Turkije speelde ik bij Galatasaray en daar vond ik het teamgevoel en de betrokkenheid echt bijzonder. Een club met dergelijke diepe tradities, dat je er deel wordt van een familie. Gala for life! Dat gevoel wordt generatie op generatie doorgegeven. Ik vond er ook mijn absoluut favoriete coach, Ekrem Memnun, een man met een enorme drive, passie en inhoudelijke kennis. Hij kon ons doen geloven dat we gelijk wie konden verslaan. Je trekt dat truitje aan en je voelt een natuurlijke betrokkenheid.

Dat was niet altijd het geval in andere teams waar ik speelde. Bij de Russische clubs Moskou, Jekaterinenburg en Samara was ik één van de buitenlandse speelsters die ze samen met de Russische speelsters heel pragmatisch samenstelden tot een ‘winnend topteam’, maar wel met grote persoonlijke ambities. Een misrekening: we vonden elkaar niet – en dus wonnen we ook niet. De coaches hadden ook geen manier om te communiceren in een taal die we allemaal begrepen. Natuurlijk zette ik me in om die club te helpen winnen, maar de grote betrokkenheid ontbrak. Een team is méér dan toptalent samen zetten en dan wachten op het resultaat.

Mijn favoriete coach Ekrem Memnun was superveeleisend op het veld, maar daarnaast ook menselijk en empathisch. Dat zie je ook bij goede people managers. Het gaat niet om een softe en een harde kant, wel om kunnen samenwerken. En dat kan je leren als coach, ook al strookt het niet met je persoonlijkheid.”

Welk type leider Ann Wauters zelf is, of je ook als einzelgänger in een team past, of ze gelooft in gedeeld leiderschap en waarom teamresultaten ALTIJD voorop moeten staan ontdek je deze maand in #ZigZagHR

>> Abonneer nu

cover maart

Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief

Ook interessant

LEES MEER