In een wereld die continu verandert, ligt de focus vaak op het hier en nu: de taken van vandaag, de uitdagingen van morgen. We staan vooral stil bij wat er nú moet gebeuren. Toch blijkt uit loopbaanonderzoek dat wie expliciet stilstaat bij waar hij of zij naartoe wil in de (verre) toekomst — je Future Work Self — je helpt om met meer motivatie, richting en veerkracht aan de slag te gaan. In deze rubriek laten we daarom jonge HR-professionals aan het woord. Ze verkennen hun Future Work Self én delen hun kijk op de toekomst van werk en organisaties. Vandaag kruipen we in het hoofd van #ZigZagHR NXT-leden Fien, Bjorn en Jolan — alle drie aan de slag in het Talent team bij DEME. Het werd een boeiend gesprek met drie jonge professionals in drie verschillende rollen en toch één gedeelde visie: HR is mensenwerk, met hoofd én hart. Niet alles moet groots zijn. Impact zit vaak in de kleine dingen. En de toekomst? Die bouw je door vandaag bewust te kiezen voor het nu.
“Doe je job goed, de rest volgt vanzelf”
Waar zie je jezelf als professional in de toekomst? Dat is voor velen een lastige vraag. Fien (Talent Acquisition Specialist) kijkt niet zo ver vooruit: “Els Verbraecken, onze voormalige CFO zei eens: je moet gewoon je best doen, en de rest komt wel vanzelf. Dat is bij mij echt blijven hangen. Soms zijn we zo gefocust op waar we naartoe willen, dat we vergeten wat we hier en nú doen. Terwijl je net het verschil maakt door goed te zijn in wat je nu doet.”
Ook Bjorn (Talent Officer) en Jolan (L&D Support) kunnen zich daarin vinden en willen vooral experten worden in hun vak, credibiliteit bij de business opbouwen en blijven leren en groeien. “Ik wil dat mensen weten dat ik een bepaalde expertise heb, en dat ze mijn advies kunnen vragen” stelt Bjorn. “Ik wil ook zeker niet vastroesten in bepaalde gewoonten. Ik wil blijven leren en flexibel naar de toekomst kijken” vult Jolan aan.
Leren van de generaties voor jou
Er is steeds meer bewijs dat generatieverschillen nauwelijks bestaan – metastudies tonen aan dat er weinig consistente, betekenisvolle verschillen zijn tussen generaties op vlak van werkgerelateerde zaken. Wat we wél zien is dat de ‘werkcentraliteit’ bij jongeren daalt, of de mate waarin werk een centrale rol opneemt in iemands leven.
Wanneer we bij #ZigZagHR met jonge professionals spreken, merken we keer op keer dat dit een genuanceerde discussie is – en dat vervallen in stereotypen niemand vooruithelpt. Fien, Jolan en Bjorn zijn het daarover ook eens: werk is belangrijk, maar mag je leven niet overnemen. “Ik werk hard, zeker als er deadlines zijn. Maar als het vrijdagavond is, dan is het ook echt weekend,” zegt Jolan. “We hebben geleerd van generaties voor ons. Zij gingen soms té ver, en wij proberen het anders te doen.” Fien merkt in haar omgeving dezelfde evolutie: “Ik heb nu de indruk dat mensen vaker een job kiezen die in hun leven past, en niet andersom.”
Je bewust zijn van de gevolgen van je te kunnen verliezen in je werk, en daarom grenzen willen trekken om jezelf te beschermen wil daarom niet zeggen dat je je niet 100% geeft als je aan het werk bent – en is dat niet waar het uiteindelijk om draait?
Rekrutering is geen bandwerk
Fien werkt als recruiter en ziet haar job als veel meer dan matchen op ervaring of diploma’s: “Ik wil dat mensen zich gezien voelen. Dat ik als recruiter echt luister en tijd maak. Dat het niet aanvoelt alsof je de zoveelste kandidaat bent.”
Ze probeert bewust in te gaan tegen het klassieke hokjesdenken en echt te luisteren naar mensen. Niet tijdsgebonden overkomen en ook niet per se focussen op diploma’s of de juiste ervaring. “Soms is iemand met minder ervaring of geen diploma wél de juiste match. Je moet ook kijken naar hoe iemand is en wat hen drijft. Dan probeer ik dat verhaal te brengen naar de hiring manager. Je moet durven overtuigen.”
En terwijl men recruiter wel eens als “startersjob” durft te bestempelen, doet Fien het na 4 jaar nog steeds met passie – want de impact die je uiteindelijk op iemands leven kan hebben is enorm. “Je zorgt er uiteindelijk voor dat mensen op de juiste plek terechtkomen, en zo maak je voor iemand echt het verschil in hun loopbaan. Dat kan je enkel door de juiste vragen te stellen, echt te begrijpen wat iemand eigenlijk zoekt en te weten wat de business nodig heeft.”
HR met impact: less is more
Als HR-departement durven we zaken al eens (onnodig) complex te maken. Bjorn: “Soms willen we zo graag onze meerwaarde bewijzen dat we te veel doen. Terwijl het net sterk is als je focust op wat echt essentieel is.” Hij pleit voor zaken zo gebruiksvriendelijk mogelijk te maken, met oog voor de toegevoegde waarde.
Voor het DEME-team draait het om twee zaken: mensen ondersteunen en vertrouwen geven. Geen controlerende afdeling zijn, maar er zijn om te helpen, dingen te optimaliseren en de basics juist te krijgen. “Mensen vertrouwen HR soms niet omdat we vaak met het negatieve worden geassocieerd – ziektebriefjes, moeilijke gesprekken.” Stelt Jolan. “We moeten dat omdraaien: HR is er om te helpen, te ondersteunen. Mensen moeten zich comfortabel voelen om dingen aan te brengen.” vult Bjorn aan.
“We care, we dare, we deliver”
DEME’s kernwaarden zijn “we care, we dare, we deliver”, en dat is voor alle drie meer dan een slogan. ‘We care’ gaan over écht zorg dragen – voor je collega’s, voor de business, maar ook voor bijvoorbeeld de planeet. En dat zit ‘m soms in de kleine dingen. “Appreciatie is gratis,” stelt Bjorn. “Gewoon zeggen dat iemand iets goed gedaan heeft kost niet veel moeite – en het doet zóveel voor iemand.”
‘We dare’ is durven zeggen wat nodig is, ook als er een drempel is. Zo erkennen ze alle drie het belang van te werken aan een open feedbackcultuur – maar weten ze ook dat enkel training en opleiding, hoe belangrijk ook, daarvoor niet genoeg zal zijn. Het draait in de praktijk vaak ook om het te durven doen wanneer het ertoe doet; en die drempels proberen weg te halen. Het start met een gevoel van psychologische veiligheid. Als je niet veilig voelt op het werk, ga je die feedback ook nooit geven.
Ze pleiten ook om te durven vasthouden aan flexibiliteit – ondanks veel bedrijven die hier en daar terugschakelen en mensen weer vaker naar kantoor willen krijgen. Zolang je je job goed doet en het werk gebeurt, moet het vertrouwen en de autonomie er ook zijn, stellen ze. Mét de nuance dat je je bedrijfscultuur en de kennisdeling altijd goed in het oog moet houden, én het moet ook passen bij je functie.
En ‘we deliver’? Jolan: “Op het einde van de dag draait het vooral ook om samen een heel mooi resultaat te kunnen neerzetten.”
Human in the loop
Als het over de toekomst gaat, zijn ze verrassend nuchter én hoopvol. Ja, technologie zal werk veranderen. Ja, jobs zullen verdwijnen. Maar nee, dat is geen reden voor paniek. “Je moet mensen weerbaar maken voor wat er komt, ook al weten we nog niet wat dat precies is. Creativiteit en flexibiliteit – dat zijn de skills van morgen,” aldus Bjorn en Jolan. Want als je niet weet wat er komt, dan moet je creatief en open-minded out of the box durven denken.
Ook volgens Fien wordt het dé uitdaging voor HR om de juiste balans te vinden en bewaken tussen technologie en de mens. “AI zal ons zeker helpen met automatisering en meer efficiëntie, maar je mag het menselijke niet verliezen, want dat is waar je het verschil maakt. In recruitment bijvoorbeeld: je eerste contact met een bedrijf moet warm en persoonlijk blijven.”
Conclusie?
Durf verder te kijken dan diploma’s, durf je eigen koers te varen, durf de feedback tóch te delen. Durf je grenzen te trekken, durf ook te houden van je job en durf er vol voor te gaan. Durf vertrouwen, durf in technologie te investeren én durf de mens voorop te blijven zetten. Want het zijn de durvers die de wereld (van HR) veranderen.
