Blijven zwemmen

Loopbanen zijn in beweging, maar mensen nog niet, aldus professor Ans De Vos in deze #ZigZagHR. Of toch niet allemaal, hoorde ik mezelf denken. Want ook al vertaalt het zich nog niet in de statistieken, ik stel vast dat een toenemend aantal professionals hun loopbaan wel degelijk in eigen handen nemen.

Dat betekent niet noodzakelijk dat je moet veranderen van job, van bedrijf, van sector of dat iedereen freelancer of ondernemer moet worden. Het betekent wel dat je als professional doorheen je loopbaan keuzes durft te maken. Om te veranderen. Of om te blijven. Als je maar op geregelde tijdstippen even aan de zijlijn van je loopbaan gaat staan. En het is vaak een externe trigger die je daartoe uitdaagt, een career shock zoals professor Jos Akkermans dat noemt.

De coronapandemie was ontegensprekelijk een career shock, maar ook een ontslag, de ziekte van een partner of kind, een onverwachte jobaanbieding van je partner kan je leven en je loopbaan compleet op hun kop zetten. Hoe negatief de impact van zo’n shock op korte termijn ook is, het hoeft op middellange en lange termijn niet noodzakelijke negatieve gevolgen te hebben voor de loopbaan. Integendeel. Belangrijk is ook dat je altijd een keuze maakt voor iets en niet tegen iets.

Als ik terugblik op mijn eigen loopbaan, lijken mijn keuzes misschien groot (van vastbenoemd ambtenaar tot ondernemerschap), maar er ging altijd een lang proces aan vooraf. Wat ik geleerd heb, is dat je bij elke loopbaankeuze, vooraleer je springt, moet zorgen dat er voldoende water in je zwembad zit. Dat water kan een financiële buffer zijn, een netwerk waarop je kan terugvallen, een klantenportfolio,…

En eens gesprongen, voelt het heel lang heel oncomfortabel, want je hebt iets wat je goed kent, waar je goed in bent (misschien wel de beste) ingeruild voor iets nieuws, wat je nog niet kent, waarin je nog niet zo goed bent. Toen ik met #ZigZagHR begon, werd ik een jaar lang bijna elke ochtend wakker met een beklemmend gevoel: wat heb ik nu gedaan? Alsof ik aan het verdrinken was in plaats van zwemmen. Tot mijn echtgenoot me na een zoveelste paniekreactie zei dat ik recht moest staan, want zo diep was het water helemaal niet. Dat is het tweede dat ik geleerd heb: elke loopbaankeuze gaat gepaard met een periode van ongemak. Je moet daardoor.

Het moeilijkste?

Weten wanneer je advies van anderen moet volgen en wanneer je dat koppig naast je neer moet leggen.
Had ik vier jaar geleden geluisterd naar al het advies, was ik nooit gestart met #ZigZagHR.

Het belangrijkste? Blijven zwemmen…