Geen producten in je winkelwagen.
Netflix-kijkers hebben er beslist al van gehoord: ‘Stranger Things’, de sci-fi-serie die zich afspeelt in de jaren ‘80 in het stadje Hawkins, waar geheime experimenten en bovennatuurlijke krachten gaande zijn en waar het geheime ‘The Upside Down’ de stad begint over te nemen. Ik beken, ik heb deze serie ook gebingewatcht. De idee dat er een parallel universum zou zijn, spreekt tot de verbeelding.
Wat als er echt verscheidene werelden naast elkaar bestaan?
Een natuurkundige is erin geslaagd om de activiteiten van het kleinst mogelijke deeltje – een kwantum – in een met het blote oog zichtbaar object waar te nemen. Daarmee heeft hij, zo lees ik, bewezen dat een parallel universum effectief bestaat én daaruit zou je zelfs kunnen afleiden dat ook tijdreizen mogelijk is.
Het heeft allemaal te maken met elektronen, kwantumfysica en tijd, die niet enkel rechtuit en dus van het verleden naar het heden zou lopen volgens Fred Alan Wolf, maar wel zigzaggend…
Los van het feit of dit al dan niet bewezen is, stel ik een gelijkaardig fenomeen vast op de arbeidsmarkt.
Ter voorbereiding van het centrale thema van de maand november in #ZigZagHR (‘beyond the traditional workforce’) ben ik bij tal van bedrijven langs geweest die allemaal geconfronteerd worden met een veranderende workforce. De samenstelling van het personeel
is al lang niet meer zo homogeen. De medewerkers (vast, freelance, ‘platformwerker’,…) werken zelfs niet noodzakelijk nog op dezelfde locatie op hetzelfde tijdstip.
Ondertussen zoekt iedereen los van elkaar naar oplossingen, alsof ze in een parallelle wereld werken.
Er is schroom om informatie uit te wisselen of gewoonweg te weinig tijd ervoor (want dat hoor ik het meest) en ondertussen zie ik iedereen – ieder op zijn eigen eiland – zoeken naar oplossingen door zijn/haar eigen venster op de wereld.
Parallelle lijnen snijden elkaar per definitie nooit en parallelle werelden komen dus ook nooit samen. En dat is jammer, want dat betekent dat HR niet van elkaar leert. En tijd, middelen en energie blijft investeren in dingen waarvan ze eigenlijk al wel weet dat ze niet meer werken.
Wel, laat dat nu net mijn missie zijn met #ZigZagHR. Ik neem graag de rol van de tijdreiziger op die van de ene wereld naar de andere springt, zeg maar zigzagt tussen vertrouwde en minder vertrouwde HR-praktijken met als missie om HR professionals gericht met elkaar te connecteren en van elkaars ‘best & next practices’ te laten leren.
Dat gebeurt ook op ons volgend #ZgZagHR event, dat op 5 december volledig in het teken staat van innovatie en de rol van HR daarin. En we brengen voor de gelegenheid sterrenchef Sergio Herman mee.
Het volledige programma van het event en inschrijven kan via deze link
Deze blog is een preview van mijn vaste blogpost in het tijdschrift van #ZigZagHR…
Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief
