Christophe Vanden Eede is Global Head of Talent Management bij bpost Group International. Hij zoekt elke maand inspiratie in het gewone leven voor een buitengewoon HR-beleid.
Na twee grote verkiezingen dit jaar, ben ik toch weer blij dat het achter de rug is. Verkiezingen heten een feest van de democratie te zijn, maar lijken toch ook vaak een aanslag op onze visuele, auditieve en zelfs gustatorische zintuigen. Eens om de zoveel jaren krijgen we willens nillens te horen waar de politici voor willen staan en vechten ze voor onze stem. Aangezien de uitkomst zo bepalend is voor hun verdere carrière wordt er echt wel heel wat geld en moeite tegenaan gesmeten. Het viel me op dat er toch heel wat verschillende manieren waren waarop de aspirant politici hun boodschap probeerden over te brengen naar hun kiesvee.
Standaard wordt er heel wat tijd gestoken in het opzoeken van de kiezers op markten, braderijen en wijk feesten. Blijkbaar was er ook een trend dit jaar om meer de mensen thuis te gaan bezoeken via deur aan deur rondes. De standaard aanplakborden waren duidelijk niet voldoende en er was dan ook geen voortuin te klein om er een plakkaat in neer te poten. De visuele vervuiling bereikte waarlijk hoogtepunten waarbij de ene affiche al schreeuweriger was dan de andere. Ook onze postbus puilde uit van het verkiezingsdrukwerk.
Tv en radio spots konden niet ontbreken en beginnen meer en meer te lijken op de Amerikaanse versies. Ook sociale media gebruik heeft hier zijn intrede gedaan en we werden met z’n allen overspoeld door berichten op facebook, instagram en TikTok. Allerlei truken werden hier bovengehaald: inkijk geven in hun privé leven, zich laten de hemel in prijzen door andere, bekendere personen, blitze reels en grappige sketches…
Sommige kandidaten zochten naar nog andere manieren om uit de band te springen. Grappige woordspelingen met hun eigen naam, banner wars op centrale gebouwen en zelfs hele campagne liederen hebben de revue gepasseerd. De analyse is volop bezig om te zien of deze wel of niet een gunstig effect hebben gehad, maar het hielp zeker om op te vallen tussen al het andere ruis.
Ik pleit hier zeker niet dat HR ook constant dergelijke campagnes zou opzetten. Het lijkt me echter wel dat we kunnen leren van deze experimenten hoe we onze boodschappen nog beter tot bij onze medewerkers kunnen krijgen. Net zoals politici moeten we hun vertrouwen zien te winnen en behouden en daarbij is zowel de inhoud als de vorm van de boodschap van belang, ja zelfs wie het bericht brengt kan het verschil maken.
Veel van de technieken die aangewend worden door de politici staan ons ook ter beschikking: affiche campagnes, videos op interne tv schermen, flyers die rondgestuurd worden en gewone e-mails behoren ook tot ons arsenaal aan commiunicatie mogelijkheden. Politici gaan je echter altijd zeggen dat er niets gaat boven het rechtstreekse contact zodat je meteen feedback kan krijgen en mensen kan overtuigen. Dit is natuurlijk niet de meest efficiënte manier, maar wel de meest impactvolle en dus soms noodzakelijk.
Als HR hebben we al meer communicatie momenten dan we vaak realiseren. Geautomatiseerde mails die verstuurd worden in allerlei hr processen, loon brieven, antwoorden op vragen in generieke mailboxen, … elk moment dat iemand van HR (of één van onze systemen) in contacten komt met een medewerker is een moment waar we extra berichten kunnen doen passeren. Via een visual, een extra verwijzing of nog een gestandaardiseerde signature.
We zijn natuurlijk geen communicatie specialisten, maar in de meeste bedrijven lopen er ook hier een paar van rond. Aarzel niet om ook hen onder de arm te nemen voor de meer banaal communicaties en niet enkel voor de communicatie van de uitrol van een nieuw hr systeem of het zoveelste cultuur programma.
Het blijft natuurlijk een hele evenwichtsoefening. Slechts eenmaal om de 6 jaar van je laten horen is natuurlijk niet voldoende, maar ook teveel communiceren kan averechts werken. Stel een doordachte communicatie strategie op, startende vanuit je doel publiek en durf te experimenteren, spring eens uit de band om op te vallen tussen al die andere communicaties. Onze job hangt onrechtstreeks toch ook af van of we de medewerkers kunnen overtuigen, toch?
