Liefde is…

Employee engagement, de heilige graal in HR! Want iedereen wil betrokken, gepassioneerde, bevlogen medewerkers, zeker nu we hen veel minder vaak zien. De ontnuchterende realiteit is evenwel dat 70% van alle medewerkers wereldwijd niet geëngageerd zijn. Dat betekent niet noodzakelijk dat ze niet tevreden zijn met hun job of hun job niet goed doen. Dat betekent wel dat het er voor hen helemaal niet toe doet of het goed gaat met het bedrijf of niet, laat staan dat ze trots zijn dat ze er werken.

Wist je trouwens dat trots, op verliefdheid na, het mooiste gevoel ter wereld is? Ik ontdekte dat via Peter s’Jongers, in wiens hoofd ik afgelopen maand mocht kruipen voor de podcast #ZigZagHR Brainpickings. Geen toeval dat verloving in het Engels engagement heet, denk ik dan. Moet je je medewerkers dan graag zien? Joost Callens, CEO van Durabrik, is alvast overtuigd van wel. Toen ik hem mocht interviewen naar aanleiding van het verschijnen van zijn tweede boek De zoekende leider eerder dit jaar, gaf hij als ultieme tip: “Een goed leider neemt niet alleen tijd om voortdurend op zoek te gaan naar zichzelf, maar weet ook heel goed dat het uiteindelijk om liefde draait.”

Liefde is… Ken jij ze nog, de prentjes van Kim Casali, die we allemaal wel uit de krant knipten. “Liefde is… voor altijd samen blijven.” Dat is één van de meest populaire cartoons. De ontnuchterende realiteit is evenwel dat niet liefde, maar geld mensen bij elkaar houdt. Dat blijkt uit het European Consumer Payment Report van 2020. Van liefde geen sprake dus? Het zijn vooral financiële kopzorgen die mensen ervan weerhouden om uit een ongelukkige relatie te stappen. Het huwelijk is dus geen garantie voor eeuwige liefde. Erger nog, bijna 40% eindigt in een scheiding. Misschien stappen we in een huwelijk met verkeerde verwachtingen?

Wat ik hieruit onthoud, is dat de liefde van twee kanten moet komen en dat een handtekening zetten geen garantie is voor liefde, ook niet voor engagement. En geld – of we dat nu graag horen of niet – houdt professionals en koppels blijkbaar in een dubbele gouden kooi. Gelukkig bewijzen uitzonderingen altijd de regel. Zelf ben ik 20 jaar geleden uit een ongelukkig huwelijk gestapt, want we brachten alleen het slechtste in elkaar naar boven. En hoewel me dat 7 moeilijke jaren heeft gekost, ben ik trots dat ik dat gedaan heb. Ook van mijn vaste benoeming heb ik jaren geleden afstand gedaan omdat het niet meer klopte met wie ik aan het worden was. En dan moet je springen!

Misschien begint engagement dus vooral bij jezelf?

Lesley Arens