Geen producten in je winkelwagen.
Vandaag is de 33-jarige millennial Georges-Louis Bouchez (MR) informateur, in tandem met de 53-jarige Joachim Coens. Net geen boomer meer, die laatste. Gisteren stelde diezelfde Bouchez voor om het stokje door te geven aan Conner Rousseau, de 26-jarige voorzitter van sp.a. Rousseau is een kantje-boordje millennial, aanschurkend bij de ‘Generatie Z’. Na meer dan 200 dagen zonder regering moet er sowieso iets gebeuren. Romina Longo vind het vanuit haar HR-perspectief alvast een slimme zet om de jonkies naar voren te schuiven, los van hun politieke kleur.
Ik zie duidelijke parallellen tussen de regeringsvorming en de arbeidsmarkt. Wat zich vandaag voordoet op de arbeidsmarkt is het volgende. Generatie Z, de jongste aller generaties, stroomt volop de arbeidsmarkt in. Zij worden voorafgegaan door millennials, die langzaam doorstromen naar managementfuncties. Het merendeel van de echte puppeteers zijn leden van de Generatie X of de gekende babyboomers.
Een generatiekloof dus, van formaat.
Wat er precies in het politieke landschap hapert om tot een regering te komen, daar kan ik de vinger niet op leggen. Maar ik zie wel hetzelfde generatie-fenomeen. En ik kan een tip geven qua teamwork. Ik adviseer bedrijven vaak om eens even een andere kapitein, uit een andere generatie, aan het roer te zetten. (Al dan niet tijdelijk, als interim-manager bijvoorbeeld.) Millennials vind ik erg geschikt – en ze zijn alomtegenwoordig.
In 2020 bestaat volgens onderzoek 1/3e van de actieve beroepsbevolking uit millennials. Misschien moeten we hen dan ook maar ons land laten fiksen?
Waarom?
Het realisme van de millennials is groot. Luchtkastelen zijn aan hen niet besteed. Ze groeiden op in onzekere tijden. In ‘hun’ tijd deed terrorisme zijn intrede in de Westerse wereld. De crisis van 2008 hakte stevig in op hun job- en financiële toekomst. Als er iemand met realiteitszin naar de toekomst kan kijken, zijn zij het wel.
Ze kijken anders naar hun collega’s, bazen, oversten… Ze hebben het moeilijk met verticale hiërarchie op basis van archaïsche verworvenheden zoals diploma’s of anciënniteit. In hun wereld kan je in een wip iemand zijn op pakweg Instagram, doordat je een tof idee in een aantal videootjes steekt en instant met je volgers deelt. Op die manier doen ze ons écht creatieve inzichten waarderen. En wie weet ook oplossingen voor onze staatsstructuur.
Ze zijn optimistisch. Ze denken dat hun kinderen en kleinkinderen het minder goed zullen hebben dan hun eigen ouders, maar dat wil niet zeggen dat ze de toekomst zwart zien. Ze laten zich niet vangen in het welvaartspessimisme. Ze zijn gelukkig over hun leven kijken met goede moed naar de toekomst, zo blijkt uit onderzoek.
Die welvaart brengt me bij mijn laatste punt. Millennials willen welvaart creëren op een flexibele manier.
Jobzekerheid is voor hen niet meer hetzelfde als inkomenszekerheid. Jobzekerheid is voor hen vooral beschikken over vaardigheden die de markt vraagt, niet beschikken over een ‘vaste aanstelling’. Ze willen bijdragen tot de economie op een flexibele manier. Ze willen geen baan voor het leven, maar continu nieuwe vaardigheden ontwikkelen om inzetbaar te blijven. Of om het met een icoon van de babyboomers te zeggen: Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country.
Romina Longo is CEO van rekruteringsbedrijf Youphoria
Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief
