Welzijn: maak er géén prioriteit van

Ludo Verstraete is een bezielend spreker en schrijver over leiderschap, cultuur en HR. Voordien bouwde hij een veelzijdige HR carrière uit. Tot augustus 2022 was hij HR Director van DELA België. In november 2021 stond hij op de cover als #ZigZagHR Wijze. Momenteel schrijft hij een boek over het belang van waardering op de werkvloer, dat in het najaar van 2023 verschijnt. In de column kHRitisch bekijkt hij het #ZigZagHR thema van de maand vanuit een even puntig als prikkelend perspectief.

Nee, er staat geen spelfout in de titel. Maak géén prioriteit van welzijn. Geen. Met de g van gedrag. Hoezo, gedrag? Laten we eerst even terugkeren naar de uiteenzetting over de implementatie van een HR strategie die ik vorig jaar gaf op uitnodiging van professor Dirk Buyens (Vlerick Business School). Toen nog als HR Director van DELA België vertelde ik hoe DELA vanuit haar Masterplan 2025 de HR strategie uittekende. Het publiek bestond uit 35 HR professionals die een cursus Strategisch HR Management volgden.

Als inleiding vroeg ik: wie is vandaag op strategisch niveau bezig met welzijn? Alle 35 deelnemers staken hun hand op. Prompt vroeg ik: wie was in 2019 op strategisch niveau bezig met welzijn? Amper vier deelnemers staken hun hand op. Na de coronacrisis blijkt iedereen bezig met welzijn. Een prima evolutie? Is het niet erg dat er eerst een drama moet gebeuren vooraleer organisaties beseffen dat het welzijn van medewerkers altijd hoog op de agenda moet staan? Maar goed, onder het mom van never waste a good crisis gaan veel bedrijven aan de slag met welzijn.

Toch maak ik me zorgen. Als ik zie hoe bedrijven vandaag krampachtig worstelen met het hybride werk, dan lijkt welzijn heel veraf. Ik zie strikte regelgeving verschijnen met uitnodigende woorden als moeten, 2 dagen per week (of meer!) verplicht, controle,… Laten we Elon Musk hier zelfs even buiten laten. In mijn hoofd en beleving strookt dit niet met welzijn. Hoe moet ik me voelen als mijn werkgever me verplicht om 3 dagen per week op kantoor te zijn? Voel ik mij dan wél? ’t Zal niet zijn!

Ik maak me ook zorgen over acties zoals de week van het welzijn. Goedbedoeld, maar dergelijke initiatieven missen continuïteit en garanderen geenszins effectiviteit op lange termijn. Wat na die week? Wat als de kwartaalcijfers slecht zijn en kostenverlaging de nieuwe prioriteit wordt?

Niet alleen tijdens een week van… Niet alleen na een crisis. Maar altijd, elke dag opnieuw. Welzijn vloeit voort uit de manier waarop wij met elkaar willen omgaan. Uit de manier waarop wij met elkaar willen communiceren. Uit de manier waarop leidinggevenden leiding geven. Zo doen wij het hier. Bedrijfscultuur is heel belangrijk voor hoe welzijn ervaren wordt. Vandaar de g van gedrag. De manier waarop wij ons op de werkvloer dag in, dag uit gedragen, bepaalt in hoge mate het gevoel van wel-zijn. Visie op welzijn is hierbij cruciaal. Denk aan het Japanse spreekwoord: Vision without action is a daydream. Action without vision is a nightmare. Welzijn vraagt een geïntegreerde, beleidsmatige aanpak.

Zit je als HR niet mee aan de directietafel, dan nodig ik je uit om alvast die plaats te claimen, of desnoods een organisatie te zoeken die wel beseft dat echte aandacht voor mensen de organisatie vooruit helpt. Is HR soft? Vergeet het! Van HR mag verwacht worden dat ze schopt tegen de schenen van de directieleden en de CEO. Zo deed ik het althans. En dat werkt. Op voorwaarde dat HR haar verantwoordelijkheid kan opnemen, zichzelf niet zo belangrijk vindt en beseft dat haar ultieme doel is: alle medewerkers laten schitteren. En de klanten. En mee helpt zorgen voor het schrijven van zwarte cijfers.

Een effectieve HR strategie geeft welzijn de aandacht die het verdient en draagt bij tot het realiseren van de bedrijfsdoelstellingen. ’t Zal wel zijn!

Ludo Verstraete