In een tijdperk waarin veranderingen elkaar snel opvolgen, kijkt iedereen maximaal vier jaar vooruit. In onze interviewreeks ‘De toekomstkoffer’ nodigen we CHRO’s daarom uit om op langere termijn te denken. Want de keuzes die zij vandaag (niet) maken, bepalen (grotendeels) mee de toekomst van werk en HR. We stellen hen voor een uniek scenario: ze krijgen de kans om een toekomstkoffer samen te stellen die pas over 20 jaar geopend zal worden. Deze koffer bevat 5 voorwerpen die hun visie en nalatenschap als HR-leiders weerspiegelen: het belangrijkste HR-thema dat de komende 20 jaar volgens hen aan belang zal winnen; een persoonlijke boodschap; een symbool van hun bedrijfscultuur; een persoonlijk item en een HR trend die volgens hen in 2045 nog steeds relevant zal zijn. Deze keer kruipen we in de toekomstkoffer van Vicky Welvaert, Group CHRO at Montana Aerospace.
Strategic workforceplanning: vandaag onderbelicht, morgen onmisbaar
Vicky Welvaert schuift twee HR-thema’s naar voor die vandaag al belangrijk zijn en volgens haar in 2045 nog altijd even actueel zullen zijn. Bovenaan staat – met stip – strategic workforce planning. “We zijn actief in de luchtvaartsector, een sector in volle groei maar ook een met frequente/grote schommelingen,” vertelt ze.
“Het is cruciaal om een betrouwbaar zicht te hebben op je toekomstige bezettingsbehoefte: hoeveel mensen heb je nodig, welke profielen zoek je, en hoe zorg je ervoor dat je mensen zo flexibel mogelijk kan inzetten – qua competenties, contracttypes en werkroosters. Ook de loonkost moet daarbij in balans blijven. We zijn een globaal bedrijf, dus dit staat hoog op de agenda – en dat zal binnen 20 jaar niet anders zijn. Waarschijnlijk zijn er dan al geavanceerdere tools beschikbaar.”
Daarmee wijkt haar visie af van wat blijkt uit de laatste edities van de Vlerick Hudson HR Barometer. Daar staat strategic workforce planning ieder jaar opnieuw onderaan de prioriteitenlijst. De meerderheid van HR directeurs voelt zich er bovendien ook onvoldoende bekwaam in. En toch – zo bleek uit het rapport van vorig jaar – is 65% van diezelfde HR-leiders ervan overtuigd dat strategic workforce planning essentieel is om een organisatie futureproof te houden. Vicky is stellig: “Je kan geen goed HR- of peoplebeleid voeren als je niet weet wie je waar, wanneer en tegen welke kost nodig hebt. Het is misschien geen populair maar wél een cruciaal thema – zeker in nauwe samenwerking met de business.”
Een tweede onmisbare pijler volgens haar is talentmanagement: weten welke talenten je medewerkers hebben en ervoor zorgen dat ze in hun sterkte kunnen staan. “De manier waarop we dat doen zal mogelijks veranderen – andere accenten, andere tools, andere opleidingen – maar de essentie blijft dezelfde.” Vicky noemt deze twee thema’s zelfs onsterfelijk binnen HR.
Een collectief waar je succes mee boekt
Hoe hard de wereld ook verandert tegen 2045, één ding blijft volgens Vicky Welvaert overeind: het draait om mensen. “Dat is het belangrijkste wat ik wil meegeven aan toekomstige HR-leiders: zorg dat je mensen in hun kracht zet. Wie doet waar die goed in is én wat die graag doet, is bereid én in staat om dat stapje extra te zetten,” zegt ze. “En als je erin slaagt om mensen goed te laten samenwerken, dan krijg je een collectief waar je succes mee zal boeken.” Volgens Vicky ligt daar de essentie van HR.
“Ken de noden van je organisatie, luister goed, zie wat mensen sterk maakt en geef hun de ruimte om te blinken én bij te dragen.”
The sky has no limit
Als je goed kijkt naar het logo van Montana Aerospace, zie je een bergtop. Dat zijn de contouren van een echte berg: de Traunstein in Traunkirchen, een klein dorpje in Oostenrijk. Die plek blijkt bovendien ook bijzonder voor Montana Aerospace, want daar komen ze jaarlijks samen voor hun strategische sessie. De Traunstein is ook al beklommen door medewerkers van het bedrijf. Het logo met de bergtop van de Traunstein, sluit ook perfect aan bij de slagzin van Montana Aerospace: ‘The sky has no limit’. “Wat ooit begon met het vervaardigen van onderdelen voor vliegtuigen, breidt zich ondertussen uit naar componenten voor ruimtetuigen. En daar stopt onze ambitie niet. We willen met ons one-stop-shop concept en onze materiaal, engineering en manufacturing expertise ook bijdragen aan een veiligere en meer efficiënte lucht- en ruimtevaart .”
Waterstof en M&M’s
Net als alle CHRO’s mag ook Vicky een persoonlijk item meenemen in haar toekomstkoffer, een dat haar typeert als mens en als HR-leider. En ze kiest er twee. Het eerste object is haar thesis. “Ik ben van opleiding burgerlijk ingenieur en heb de eerste vijftien jaar van mijn loopbaan in operationele functies gewerkt. Mijn eindwerk ging over de ontwikkeling van een waterstofmotor. Toen leek dat nog toekomstmuziek. Vandaag, twintig jaar later, is het thema actueler dan ooit – en ik ben benieuwd hoe het er in 2045 zal voorstaan.” Maar er zit meer achter die keuze dan pure nostalgie. “Die thesis symboliseert ook mijn atypische achtergrond voor het HR-gebied. Het maakt wel dat ik heel dicht bij de business sta. Ik voel me het best wanneer ik tussen de ingenieurs en arbeiders op het terrein ben. Daar waar het hart van ons bedrijf klopt. Dat is ook hoe ik mezelf zie als HR-leider: met beide voeten in de realiteit.”
Haar tweede voorwerp is een M&M-dispenser. “Ik heb ze in alle kleuren – met nootjes en zonder”, lacht ze. “Het was het eerste cadeau van mijn toenmalige vriend, intussen mijn man. Maar ik neem het vooral mee naar 2045 omdat het al jaren op mijn bureau staat en helemaal weergeeft hoe ik naar connectie kijk. Die dispenser is meer dan een leuke gadget – hij is een soort sociaal ankerpunt geworden.” Ze legt uit hoe de dispenser een onverwacht grote rol is gaan spelen op de meest uiteenlopende momenten. “Mensen lopen spontaan binnen voor een handjevol M&M’s en een babbel, het breekt het ijs bij sollicitatiegesprekken, het bood troost bij moeilijke ontslaggesprekken en heeft heel wat vergaderingen aangenamer gemaakt. En eerlijk? Ik eet zelf ook gewoon graag M&M’s,” voegt ze er met een glimlach aan toe. “Wat ik heb geleerd: M&M’s werken in alle culturen.”
Niet elke trend is een richtingaanwijzer
Vicky houdt de vinger aan de pols als het over HR-trends gaat, maar ze volgt de hypes niet zo maar. “Trends mogen nooit een doel op zich worden. Wat telt is: wat heeft je organisatie écht nodig? Dáár moet je je keuzes op baseren. Soms betekent dat wél meebewegen met een trend, soms net niet.” Voor haar blijven de fundamenten belangrijker dan de buzzwords. “De basics zullen altijd overeind blijven: leiderschap, flexibiliteit, aanpassingsvermogen, gezond verstand. Als ik dan toch één trend moet kiezen, dan opteer ik voor ‘anders werken’. Maar dan wel toegepast op het juiste moment, in de juiste context, voor de juiste situatie – en op een manier die werkt.”
En als het ook een filosofie mag zijn, dan is haar wens voor 2045 glashelder: “Dat elke manager dan ook écht een people manager is. HR moet niet gebruikt worden om problemen met teams op te lossen. We kunnen faciliteren, begeleiden, tools aanreiken, maar de verantwoordelijkheid voor people management ligt bij de leidinggevenden zelf.”
HR zonder business is als een vliegtuig zonder vleugels
Hoe Vicky de toekomst van HR ziet? Die ligt volgens haar in nog nauwere samenwerking met de business. “Ik werk vandaag al heel nauw samen met de CEO en de business – want je kan de business strategie en de people strategie niet los van elkaar zien.” Haar hoop voor 2045: dat HR-leiders de business strategie als hun vertrekpunt blijven nemen, en tegelijk de mens centraal blijven zetten. “Technologie zal blijven evolueren, maar de mens zal een cruciale rol blijven spelen in dat verhaal.”
Niet de beste willen zijn, maar het beste willen doen
Wanneer we Vicky vragen hoe ze hoopt herinnerd te worden of wat haar nalatenschap zal zijn, blijft ze er nuchter onder. “Impact maken is nooit mijn drijfveer geweest. Wat mij wel drijft, is de overtuiging om het juiste te doen voor het bedrijf, voor de mensen, voor het team. Of het nu gaat om het mee uittekenen van de strategie of gewoon iemand die om raad vraagt: ik probeer het altijd zo goed mogelijk te doen.” Een stempel drukken of herinnerd worden als ‘de beste’? Dat is dus niet waar ze naar streeft. “Ik heb het niet voor grote ego’s. Ik wil niet de beste zijn, ik wil het beste doen. Als mensen mij later herinneren als iemand die authentiek was, dan is dat genoeg.”
Ook in 2045 gewoon in mijn element
Als ik Vicky vraag hoe ze haar dagen in 2045 hoopt door te brengen, glimlacht ze. Tegen dan zal ze de 70 gepasseerd zijn. “Ik hoop vooral dat ik dan nog gezond ben, omringd door mijn familie, gezin en vrienden – en dat zij ook gezond zijn. Dat is het belangrijkste.” Wat ze dan precies zal doen, weet ze niet. Maar één ding hoopt ze wél: dat ze, net als vandaag, nog altijd dingen mag doen die haar motiveren en prikkelen. “Mijn dagen zullen er ongetwijfeld anders uitzien. Nu heb ik een heel druk leven: ik woon in België, werk in Wenen en ben vaak onderweg naar de VS, Vietnam of ergens anders in Europa. Ik ben zelden een volledige week thuis.” En ze voelt zich duidelijk helemaal op haar plaats in die dynamiek. “Toen Asco overgenomen werd door Montana Aerospace, kreeg ik de kans om de globale CHRO-rol op te nemen en hoe intens het ook is, ik voel me helemaal in mijn element.” En dat is precies wat ze zichzelf ook gunt voor 2045. “Als ik maar in mijn element kan zijn.”
