In een tijdperk waarin veranderingen elkaar snel opvolgen, kijkt iedereen maximaal vier jaar vooruit. In onze interviewreeks ‘De toekomstkoffer’ nodigen we CHRO’s daarom uit om op langere termijn te denken. Want de keuzes die zij vandaag (niet) maken, bepalen (grotendeels) mee de toekomst van werk en HR. We stellen hen voor een uniek scenario: ze krijgen de kans om een toekomstkoffer samen te stellen die pas over 20 jaar geopend zal worden. Deze koffer bevat 5 voorwerpen die hun visie en nalatenschap als HR-leiders weerspiegelen: het belangrijkste HR-thema dat de komende 20 jaar volgens hen aan belang zal winnen; een persoonlijke boodschap; een symbool van hun bedrijfscultuur; een persoonlijk item en een HR trend die volgens hen in 2045 nog steeds relevant zal zijn. Deze keer kruipen we in de toekomstkoffer van Kirsten Yperman, CHRO bij Renewi.
Renewi is geen klassiek afvalbedrijf. Het richt zich op de circulaire economie, met als missie: afval omzetten in nieuwe grondstoffen. In België, Nederland, Frankrijk, Portugal en het Verenigd Koninkrijk verwerken meer dan 6.000 medewerkers dagelijks reststromen tot circulair materiaal. Een organisatie dus waar verandering en heruitvinding dagelijkse praktijk zijn. Als CHRO zit Kirsten Yperman precies op die kruising van mens, transitie en maatschappelijke relevantie.
Een nieuwe invulling van Total Workforce Management
Waar Total Workforce Management anno 2025 draait rond het slim inzetten van vaste en flexibele arbeidskrachten, verschuift de betekenis volgens Kirsten de komende jaren naar een veel breder speelveld. Ze ziet een toekomst waarin “werk” niet langer uitsluitend door mensen wordt gedaan, maar in toenemende mate door robots, algoritmes en digitale systemen – naast én samen met de mens. In deze vernieuwde visie omvat Total Workforce Management dus niet alleen de human workforce (vast, tijdelijk, freelance), maar ook de digital workforce: denk aan RPA (Robotic Process Automation), chatbots, AI-oplossingen en andere geautomatiseerde processen die repetitief of cognitief werk overnemen. Het gaat niet meer alleen over wie werk uitvoert, maar ook wat werk is geworden en hoe mens en technologie elkaar kunnen aanvullen. “Vijf jaar geleden kwam een operator nog met olievlekken op zijn handen thuis. Vandaag zit hij achter een scherm – alles is computergestuurd.” En die evolutie zet zich door. In 2045 zitten truckchauffeurs misschien niet meer achter het stuur, maar op kantoor om vanop afstand routes te plannen met behulp van slimme systemen.” De centrale uitdaging? Het werk zó organiseren dat menselijke talenten en technologische capaciteit elkaar versterken. Dat vraagt om nieuwe vormen van planning, leiderschap en samenwerking, en ook om ethische reflectie.
De blijvende kracht van de connector
Voor Kirsten verandert de wereld van werk razendsnel, maar één ding blijft volgens haar overeind: de rol van HR als connector. Vandaag vertaalt HR bedrijfsdoelstellingen naar de juiste vaardigheden, verbindt mensen met betekenisvol werk en creëert bruggen tussen afdelingen, noden en ambities. Die rol is niet nieuw, maar volgens haar des te belangrijker in een toekomst waarin organisaties steeds complexer worden. De echte opdracht van HR ligt volgens Kirsten niet enkel in het organiseren van processen of het beheren van systemen, maar in het verweven van mens, organisatie en omgeving tot één geheel. “De taal van die drie werelden moet samenvallen op de werkvloer – en net daarin ligt de unieke kracht van HR.”
In een tijdperk waarin technologie, duurzaamheid en maatschappelijke verwachtingen het werkveld sterk beïnvloeden, blijft HR de schakel die zorgt voor harmonie. Als HR erin slaagt die verbindende rol te behouden – tussen hoofd en hart, tussen strategie en cultuur – dan blijft het vak niet alleen relevant, maar ook richtinggevend. Haar boodschap aan de toekomstige generatie HR-leiders is dan ook helder: blijf de connector. Daar ligt de echte impact.
Circular Sam: Een Playmobil-figuurtje als symbool voor circulaire ambitie
In Kirsten Ypermans toekomstkoffer zit ook een Playmobil-figuurtje met een vuilniscontainer – gemaakt van gerecycleerde kunststoffen uit afgedankte koelkasten. Het is meer dan speelgoed: het is een krachtig symbool voor circulair denken. De figuurtjes maken deel uit van een samenwerking tussen recyclagebedrijf Renewi en Playmobil, waarbij het plastic uit oude koelapparaten een nieuw leven krijgen in een vorm die kinderen aanspreekt. Voor Kirsten staat dit symbool voor de evolutie waarin we ons vandaag bevinden: “We staan nog maar aan het begin als het gaat over duurzaamheid en recyclage, terwijl de urgentie nochtans heel hoog is. België en Nederland lopen voor, maar ook wij hebben nog een lange weg te gaan.”
Het Playmobil-figuurtje verbeeldt wat ze hoopt dat in 2045 vanzelfsprekend is: een wereld waarin we niet zomaar wegwerpen, maar voortdurend zoeken naar manieren om te hergebruiken, herstellen en waarde creëren. “Wat vandaag nog pionierswerk is, zal over twintig jaar hopelijk standaard zijn. Dit figuurtje helpt ons in 2045 herinneren waar we toen stonden.”
Talent ontwikkel je zoals je wijn maakt
In haar toekomstkoffer stopt Kirsten Yperman ook een wijnrank. Niet alleen omdat ze momenteel een opleiding tot sommelier volgt en hoopt dat er in 2045 een goed glas klaarstaat, maar ook omdat ze parallellen ziet tussen wijnbouw en HR. “Een wijnstok heeft de juiste omgeving nodig om te groeien. Je moet geduld hebben, maar ook ingrijpen als het nodig is. En als de omstandigheden kloppen, dan oogst je kwaliteit.” Voor Kirsten werkt het ontwikkelen van mensen en organisaties net zo. Je creëert een context waarin mensen kunnen groeien, je begeleidt en stuurt bij waar nodig, en je laat los op het juiste moment. Het resultaat is geen toeval, maar het gevolg van aandacht, timing en goed leiderschap. Wat je oogst, is wat je vooraf mogelijk hebt gemaakt.”
Flexi Skills Working: een nieuwe kijk op werk in een veranderlijke wereld
Voor Kirsten is het duidelijk: de wereld verandert snel, en die verandering zal alleen maar versnellen. “Volatiliteit neemt toe op meerdere fronten. Maar onze arbeidsstructuren blijven opvallend traditioneel.” Verloning is vaak nog gebaseerd op anciënniteit. Wetgeving stimuleert stabiliteit boven mobiliteit. En de onderliggende systemen veronderstellen dat mensen jarenlang op dezelfde plek blijven. Dat staat haaks op de wendbaarheid die organisaties vandaag nodig hebben én op wat medewerkers zelf vaak willen. “Bedrijven vragen andere skills dan vroeger, maar we organiseren ons nog te veel volgens oude modellen.” Volgens Kirsten zit een deel van de blokkade in wetgeving, maar ook in een hardnekkige manier van denken over werk, loopbanen en samenwerking. Daarom introduceert ze een nieuw concept: Flexi Skills Working. Het gaat over het bouwen van werkmodellen waarin skills flexibel inzetbaar zijn en mensen zich vlot kunnen bewegen tussen rollen, projecten of zelfs organisaties. “Samenwerking tussen bedrijven rond opleiding, re-integratie of talentdeling gebeurt vandaag nog te weinig.”
Flexi Skills Working is voor Kirsten een noodzakelijke shift. “Als we werk flexibeler maken én mensen breder inzetbaar houden, kunnen we niet alleen inspelen op verandering, maar waarschijnlijk ook uitval terugdringen. Het is tijd dat we werk slimmer organiseren. Wendbaar. Mensgericht. En toekomstklaar.”
Twee toekomsten voor HR
Vooruitblikkend op de komende twintig jaar ziet Kirsten twee mogelijke toekomsten voor HR. In het meest wenselijke scenario groeit HR uit tot een strategische katalysator. Een partner die organisaties helpt om écht wendbaar te worden, onder meer via het concept van flexiskillworking – waarbij mensen en vaardigheden flexibel inzetbaar zijn, over functies en zelfs bedrijfsgrenzen heen. “HR heeft daarin een sleutelrol,” zegt ze. “Niet door alles zelf te doen, maar door bedrijfsleiders te beïnvloeden, mee te nemen en te versterken. HR verbindt de noden van vandaag met het potentieel van morgen.” In een minder wenselijk toekomstbeeld is HR de plek waar alles belandt wat elders niet opgenomen wordt. Volgens Kirsten ontstaat dat wanneer leiderschap verantwoordelijkheid doorschuift. Elke leidinggevende draagt mee het eigenaarschap voor mensen en cultuur.” De toekomst ligt voor haar in samenwerking, niet in afbakening. “HR ontwikkelt de tools, creëert het kader, brengt mensen samen maar het is het geheel dat telt. HR zal aan tafel blijven zitten, alleen zal die tafel er misschien anders uitzien. Het gaat dan minder over ‘resources’, en meer over mensen in beweging, in samenspel.”
Impact maak je samen met de business
Als Kirsten spreekt over impact, gaat het haar niet om hoe ze HR heeft veranderd, maar om hoe ze de business heeft versterkt. Ze hoopt dat mensen haar zullen herinneren als iemand die HR in de business bracht – als een volwaardige partner die toegevoegde waarde creëerde waar het écht telt. Voor haar zit echte impact niet in het opbouwen van een sterk HR-departement op zich, maar in het mee vormgeven van beslissingen die het bedrijf vooruithelpen. “De thema’s op mijn HR-agenda zijn de thema’s die de business sterker maken,” zegt ze. Daar ligt volgens haar de definitie van relevantie.
Hasta la vista HR 🙂
In 2045 is Kirsten Yperman 65 en als het van haar afhangt, zit ze dan niet meer op een HR-stoel, maar op een zonovergoten terras in Spanje. Niet met KPI’s, maar met karakterwijnen. “Ik droom ervan een business retreat te runnen,” zegt ze. “Een plek waar rust, inspiratie en goed gesprek samenkomen.” Helemaal loslaten doet ze het vak niet. “HR zal altijd in mij zitten, maar ik zie mezelf dan eerder als inspirator dan als CHRO.”
En wie weet… misschien gaat #ZigZagHR tegen dan gewoon een weekje vreemd. Voor een goed glas wijn én een goed gesprek.
