In een tijdperk waarin veranderingen elkaar snel opvolgen, kijkt iedereen maximaal vier jaar vooruit. In onze interviewreeks ‘De toekomstkoffer’ nodigen we CHRO’s daarom uit om op langere termijn te denken. Want de keuzes die zij vandaag (niet) maken, bepalen (grotendeels) mee de toekomst van werk en HR. We stellen hen voor een uniek scenario: ze krijgen de kans om een toekomstkoffer samen te stellen die pas over 20 jaar geopend zal worden. Deze koffer bevat 5 voorwerpen die hun visie en nalatenschap als HR-leiders weerspiegelen: het belangrijkste HR-thema dat de komende 20 jaar volgens hen aan belang zal winnen; een persoonlijke boodschap; een symbool van hun bedrijfscultuur; een persoonlijk item en een HR trend die volgens hen in 2045 nog steeds relevant zal zijn. In deze editie duiken we in de toekomstkoffer van Joachim Decock, Head of People Services & Employee Experience Europe bij Mondelēz.
Hyperpersoonlijke employee experience
In zijn rol bij Mondelēz opereert Joachim Decock op het snijvlak van business, HR en technologie. En precies daar ziet hij een van de belangrijkste HR-bewegingen van de komende twintig jaar ontstaan: de shift naar een employee experience op maat. Technologie speelt daarin een sleutelrol. “Het draait niet alleen om processen efficiënter maken,” zegt hij, “maar ook om medewerkers als klanten écht een goed gevoel te geven – ze moeten ‘delighted’ zijn.” Die ervaring wordt volgens Joachim steeds meer gepersonaliseerd, en dat geldt niet uitsluitend voor de white-collar populatie. “We zien nu al bij leren en ontwikkelen hoe AI-tools medewerkers koppelen aan de juiste coach of passende gigs. Dat is nog maar het begin.”
Hij verwacht dat deze hyperpersonalisatie zich zal uitbreiden naar alle HR-domeinen én naar blue-collar medewerkers, met steeds meer aandacht voor de mens achter de medewerker. Volgens Joachim evolueren we richting een model waarin mensen meer en meer als ‘werkondernemer’ opereren. Klassieke concepten zoals de voltijdse job in loonverband of de vijfdaagse werkweek zullen volgens hem de komende jaren uitgedaagd worden. Dat toekomstbeeld vraagt veel van HR. “Het is disruptief, en het vraagt grote (financiële en technologische) investeringen. Daarom moeten we vandaag al experimenteren. Kleine vingeroefeningen doen. En vooral: aanwezig zijn op de werkvloer met observatieteams.”
Nieuwsgierigheid als kompas
Joachim wil toekomstige HR-leiders geen traditionele boodschap meegeven, maar eerder een houding: die van de growth mindset. Dit concept, geïntroduceerd door Carol Dweck, draait om de overtuiging dat vaardigheden en intelligentie ontwikkeld kunnen worden. Mensen met een growth mindset zien uitdagingen als kansen om te leren en te groeien, in plaats van obstakels om te vermijden. “Blijf nieuwsgierig en verwonderd kijken naar wat er gebeurt,” benadrukt Joachim. “Er komt veel op ons af, en het risico bestaat dat we ons afwenden of juist blindelings volgen. We moeten stilstaan bij wat deze ontwikkelingen betekenen voor onszelf, onze organisatie en de maatschappij.” Hij pleit ervoor om veranderingen niet als bedreigingen te zien, maar als kansen om te groeien en te ontwikkelen.
“Wat we nu zeker niet mogen doen, is vastroesten of afwachten. We moeten nieuwsgierig zijn.”
Joachim Decock, Head of People Services & Employee Experience Europe bij Mondelēz
In lijn met deze visie kijkt Joachim alvast reikhalzend uit naar het nieuwe boek van Peter Hinssen, The Uncertainty Principle. Daarin beschrijft Hinssen een wereld waarin onzekerheid de norm is. Hij benadrukt het belang van een positieve en creatieve benadering van deze onzekerheid, waarbij leiders niet terugdeinzen voor het onbekende, maar het omarmen als een kans voor innovatie en groei. Joachim pleit ook voor een positieve kijk op de toekomst, in het bijzonder omdat hij veel signalen van weerstand en twijfel hoort. “Niet met argusogen kijken, maar met hongerige, nieuwsgierige ogen,” zegt hij.
“In een wereld vol verandering is een open, leergierige houding essentieel voor succes.”
Joachim Decock, Head of People Services & Employee Experience Europe bij Mondelēz
Een chocoladereep met betekenis
Voor Joachim staat een chocoladereep symbool voor Mondelēz. “Chocolade brengt herinneringen terug uit onze kindertijd en symboliseert het genieten van het moment op een verantwoorde manier.” Mondelēz is wereldwijd marktleider in lekkere koekjes zoals Oreo en chocolade zoals Milka, Toblerone, Côte d’Or en Cadbury. Maar het gaat niet alleen om plezier. Mondelēz zet zich ook in voor duurzame en ethische productie. Via het Cocoa Life-programma investeert het bedrijf 1 miljard dollar om de cacaoteelt duurzamer te maken in belangrijke producerende landen. Op het einde van 2023 ondersteunt dit initiatief ongeveer 243.000 cacaoboeren en streeft naar 100% duurzame cacao voor al hun chocolademerken. “Het gaat over mindful snacking’,” legt Joachim uit. “We willen dat mensen kunnen genieten van chocolade, wetende dat het op een verantwoorde manier is geproduceerd. De chocoladereep staat dus ook voor toewijding aan kwaliteit, duurzaamheid en gedeeld plezier.”
Tomorrowland als symbool van verbinding en diversiteit
Geen boek, geen foto, maar verschillende bracelets van Tomorrowland steekt Joachim in zijn toekomstkoffer als persoonlijk item. De polsbandjes symboliseren zijn internationale carrière, de kracht van positief escapisme en het vieren van diversiteit & inclusie. Tomorrowland, een van ’s werelds grootste elektronische muziekfestivals, staat bekend om zijn indrukwekkende podia, sprookjesachtige decors en de slogan “Live Today, Love Tomorrow, Unite Forever. “Voor mij belichamen deze polsbandjes de internationale verbondenheid, kijken over het muurtje van andere domeinen en de kleurrijke diversiteit die ik ook in mijn professionele leven nastreef,” zegt Joachim.
HR moet z’n plek opeisen aan de tafel van de toekomst
Data en technologie zullen de komende jaren een dominante rol blijven spelen in organisaties. Daarvan is Joachim overtuigd. Niet alleen om processen te versnellen, maar vooral om organisaties fundamenteel anders te ontwerpen en beslissingen beter te onderbouwen. En net daar ziet hij een enorme kans voor HR. “Dit is hét moment voor HR om te groeien in maturiteit en professionaliteit,” zegt hij. “Maar dan moeten we technologie niet alleen begrijpen op het niveau van taken of jobs, maar ook op het vlak van hoe mensen met elkaar samenwerken en hoe organisaties worden gevormd.” Hij verwijst naar bedrijven die hier nu al strategisch op inzetten door HR en IT nauwer met elkaar te verbinden. “Ook bij Mondelēz experimenteren we daarmee – het doel is duidelijk: de impact én de toegevoegde waarde van HR voor verschillende stakeholders vergroten.”
Toch brengt die toekomst ook de nodige vragen met zich mee. “We moeten waakzaam blijven voor de ethische kant van het verhaal,” benadrukt Joachim. “Niet iedereen is even wendbaar of veerkrachtig. Hoe zorgen we ervoor dat niemand achterblijft? Hoe gaan we als HR, als bedrijf én als samenleving om met mensen die uitvallen door ziekte of die minder kansen krijgen om zich te ontwikkelen?” Volgens Joachim moet HR haar rol ruimer durven opnemen.
“We moeten onze stem ook buiten de bedrijfsmuren laten horen. Hoe helpen we mensen om hun toekomst veilig te stellen? Is het nog zinvol dat jongeren vandaag naar school gaan voor jobs die over twintig jaar misschien niet meer bestaan? Misschien loont het meer om ervaringen op te doen en een persoonlijk portfolio te bouwen.”
Joachim Decock, Head of People Services & Employee Experience Europe bij Mondelēz
Hij kan geen definitieve antwoorden geven, maar stelt wel urgente vragen. “De toekomst van werk wordt zeer competitief. Elke speler – van multinational tot KMO, van school tot vakbond – zal zich moeten afvragen hoe zij kunnen bijdragen aan die toekomst. En dat begint bij iets wat vandaag nog te weinig gebeurt: echte dialoog.”
Een tafel in de wijngaard
Als hij nadenkt over de impact die hij hoopt achter te laten, verschijnt het beeld van een lange tafel in een wijngaard – ergens in Italië. Het is 2045. Rond de tafel zitten mensen met wie hij door de jaren heen heeft samengewerkt – collega’s, mentoren, jonge talenten. “Ik hoop dat ik nieuwsgierigheid heb kunnen aanwakkeren,” zegt hij. “Dat mensen dankzij mij nieuwe inzichten zijn gaan opzoeken, net zoals ik dat zelf ooit meekreeg aan het begin van mijn loopbaan.” Hij verwijst met veel respect naar Marc Van Hoecke, zijn eerste HR-directeur bij KPMG. “Die gooide toen kopieën van Harvard Business Review-artikels op ons bureau: ‘Lezen!’ zei hij. Als uitnodiging om je blik te verruimen.” Dat is precies wat Joachim zelf hoopt te doen voor anderen: hen prikkelen om verder te kijken en om HR te zien als het meest boeiende en uitdagende domein binnen een organisatie.
Positief schuldgevoel
In 2045 zullen zijn kinderen dertigers zijn. Joachim kijkt er reikhalzend naar uit. Hoe zijn professionele leven er dan uit zal zien? “Ik hoop tegen dan een ander ritme gevonden te hebben, een blend van zingeving en betrokkenheid. Ik zie mezelf een paar dagen per week actief zijn in een bedrijf als werkondernemer, gecombineerd met adviesraden, vrijwilligerswerk of een maatschappelijk mandaat.” Wat die bijdrage precies wordt, weet hij vandaag nog niet. Maar één ding is zeker: hij wil iets terugdoen. “Ik heb altijd kansen gecreëerd, maar ook heel veel kansen gekregen,” zegt hij. “Dat is niet vanzelfsprekend. Dat ik hier geboren ben, deze mogelijkheden heb gehad, daar ben ik me heel bewust van. Dat geeft me een soort positief schuldgevoel.”
