Progressieve bedrijven hebben ondertussen begrepen dat het traditionele rekruterings-, selectie- en performance management niet meer beantwoorden aan wat (potentiële) werknemers verwachten van HR. Zij richten zich in plaats daarvan op het creëren van employee experiences en halen hun mosterd daarvoor meer en meer van buiten HR, bij andere managementdisciplines zoals bijvoorbeeld uit de gedragseconomie (behavioral economics).
Gedragseconomie combineert inzichten uit psychologie en economie en stelt dat mensen zich niet gedragen als rationele wezens maar… als mensen. Anders gezegd: we nemen onze beslissingen zelden louter rationeel.
Er zijn twee cognitieve systemen: systeem I-denken en systeem II-denken: Systeem I-denken is intuïtief en gebeurt automatisch, terwijl systeem II-denken rationeel is en zelfbewust gebeurt. Hoewel de meeste mensen zich doorgaans tussen die twee systemen bewegen, is de menselijke natuur nooit puur rationeel en laten we ons – onbewust – leiden door vuistregels (heuristiek) die ervoor zorgen dat we sneller beslissingen nemen en knopen doorhakken. Enkele vuistregels zoals verankering, framing, verliesaversie worden in #ZigZagHR uitgebreid omschreven met concrete voorbeelden hoe zich dat vertaalt in HR.
Het feit dat mensen op die manier beslissingen nemen is van belang voor HR
Enerzijds moeten we ons er als HR professionals van bewust zijn dat we ons zelf ook vaak verlaten op die vuistregels en daardoor niet altijd de juiste beslissingen nemen als het gaat over rekrutering, selectie of performance management. Door AI in te zetten bij rekrutering bijvoorbeeld kan HR de selectiebias reduceren.
Anderzijds kunnen progressieve HR professionals de techniek van nudging inzetten en medewerkers een duwtje geven in de goede richting. Met andere woorden: HR kan medewerkers ‘manipuleren’ om betere, gezondere, veiligere en gewenste beslissingen te nemen. Of anders gezegd: de manier hoe HR de verschillende keuzes aan haar medewerkers presenteert, heeft een enorme impact op de beslissingen die die medewerkers zullen nemen.
Hoewel de techniek van nudging allesbehalve nieuw is (marketeers passen dit al jaren toe om consumenten bij hun keuzeprocessen te ‘begeleiden’) wordt ze pas recent ook meer in HR bewust ingezet.
Als je meer wil leren over hoe je nudging kan inzetten in jouw HR processen, moet je uiteraard eerst #ZigZagHR lezen of naar één van de roadshows komen die ik in maart organiseer, telkens op een heel unieke locatie:
En als je helemaal de smaak te pakken hebt én honger hebt gekregen naar meer diepgang over deze topics, raad ik je ook zeker aan om ‘Thinking Fast and Slow’ (of ‘Ons feilbare denken’ in het Nederlands) van Daniel Kahneman en ‘Nudge’ van Richard Tahler te lezen.
Daniel Kahneman kreeg in 2002 als psycholoog (!) de Nobelprijs voor de Economie voor zijn onderzoek – samen met Amos Tversky – naar hoe mensen denken en beslissingen nemen. Hij legt uit in zijn boek wanneer we op onze intuïtie kunnen vertrouwen en wanneer we juist onze ratio moeten aanspreken. Richard Tahler heeft de Britse overheid ondersteund in het opzetten van een nudge unit met de bedoeling Britten aan te zetten om op tijd hun belastingen te betalen, te gaan stemmen en gezonder te gaan leven. Ook in het bedrijfsleven worden nudge units opgericht om bijvoorbeeld change processen te ondersteunen of productiviteit te verhogen.
In het artikel ‘Lessons from the front line of corporate nudging’ (Jan 2019 – Mc Kinsey quarterly) ontdek je concrete voorbeelden hoe bedrijven nudging inzetten om het gedrag van klanten en medewerkers en algemene well-being duurzaam te verbeteren. Het artikel is een samenvatting van gesprekken die de auteurs hebben gevoerd met een 14-tal experts die nudging-units hebben opgezet, gaande van de financiële sector, tot retail en gezondheidszorg.
Ook hier geen one-size-fits-all oplossing. #ZigZagHR professionals weten heel goed dat copy-past niet werkt. Maar wel 6 concrete vragen die je jezelf zeker moet stellen en beantwoorden als je overweegt om ook in jouw organisatie aan de slag te gaan met nudging.