Geen producten in je winkelwagen.
Met de slagzin Rethink stress, reshape society vertaalt professor Elke Van Hoof op een unieke manier de wetenschap naar de werkvloer en de samenleving. In haar column voor #ZigZagHR beperkt ze zich niet tot bespiegelingen of het signaleren van mankementen op de werkvloer (en daarbuiten), maar zorgt ze op de eerste plaats voor diagnose én remedie. Hoe bereiken we de nodige veerkracht?
Het daagt langzaam iedereen dat we in een volgend normaal zitten. Nu alle deuren weer opengaan, stijgt de spanning op de arbeidsmarkt. Sinds het verschijnen van de omicronvariant stijgen de korte, frequente afwezigheden met alle gevolgen voor de business continuity. Langdurig afwezigen blijven in groep ook toenemen. En de vergrijzing laat zich eveneens voelen. Vandaag is één op de vijf Vlamingen ouder dan 65 jaar, in 2040 wordt dat één op de vier. De grote uitstroom van de arbeidsmarkt naar pensioenstelsels is voelbaar. En dat zet menige werkvloer onder druk. Er is gewoon geen vervanging voor elke uitstromer.
De schaarste tiert ook welig op andere vlakken. Werknemers zitten thuis, want er zijn geen resources, de productie kan niet verder. En de verplichte terugkeer naar de werkvloer gaat ook al niet zonder slag of stoot. De werknemers van Apple gooiden de stok in het hoenderhok met een open brief aan het management. Met hun interne beweging Apple Together hekelen ze het terug-naar-werk-beleid dat bestaat uit één à twee dagen per week op de werkvloer. De groep weerlegt het idee dat het kantoor zorgt voor spontane samenwerking. Omdat Apple reeds met afdelingen werkt, is thuiswerken beter dan het kantoor, vinden ze. Volgens de groep verlopen videogesprekken naar andere kantoren en afdelingen sneller wanneer de meeste medewerkers thuis werken. Bovendien merkt Apple Together op dat het woon-werkverkeer in drukke Apple-kantoorgebieden een impact heeft op het persoonlijke leven, de gezondheid en de beschikbaarheid van personeel. De vereniging wijst erop dat Apple werknemers dwingt om binnen woon-werkafstand van kantoren te wonen, wat de beschikbaarheid van talent beperkt.
Gouden vernislaag
Het volgend normaal dus waar de oorlog om talent écht op de spits zal gedreven worden… Zijn we er klaar voor? Ik kan vele genuanceerde of politiek correcte antwoorden geven, maar laat me even kort en krachtig zijn: neen!
Nog te veel worden oplossingen naar voren geschoven die vroeger werkten.
Denk aan loopbaanbegeleiding, daar zit toch echt maar één op de vijf Belgen op te wachten! Denk ook aan de drang naar monitoring en controle tijdens het hybride werken. Want weten we echt wat onze medewerkers thuis doen? En dus gaan we (eye)tracken.
En wat met welzijn? Voel je je niet sterk op je werk? Dan zetten we een (nieuw) leger eerstelijnspsychologen in om je op te vangen na uitval. Willen we preventief inzetten, dan kloppen we af op gadgets die inzicht geven in je stressniveau en reiken we een keuzemenu aan mogelijke initiatieven aan om je stressniveau op peil te brengen. Kortom, er wordt nog te veel oude wijn in nieuwe zakken geschonken. Controle, management en opvolging blijven de norm.
En verder wordt er een gouden vernislaag op gestreeld, er wordt immers waanzinnig op marketing en employee experience ingezet om toch maar die ene, broodnodige nieuwe collega aan te trekken.
De onderliggende factor
En dan is de one-million-dollar question: hoe gaan we succesvol door dit mijnenveld geraken? My 2 cents? Zet in op je lachend kakje. Word een lachend kakje waar men als vliegen op afkomt. Dat vraagt wat doordenken.
Mensen willen weten hoe je als werkgever met je medewerker samen op pad gaat voor enkele jaren. What’s is in it for me? Ongeacht vanuit welk standpunt je dat bekijkt, moet het áltijd zijn: what’s in it for us? Geen us = geen we!
Leg je oor te luisteren. We hebben nieuwe noden. We willen niet alleen een plek om ons te ontwikkelen, het moet een warm thuisgevoel geven. Trek lessen uit de living-apart-together projecten. Want dat is wat we doen in het hybride werken.
En ja, we hebben ook echt nieuwe vaardigheden nodig – the skills of the future – om je medewerkers wendbaar en weerbaar te houden. Wacht niet tot de wetenschap klaar is, zoek de kennis binnenin. Zo analyseer ik steeds alle beschikbare data om patronen te zoeken. In de analyses van de bedrijfscoaching en de werkhervattingstrajecten kwamen we zo op enkele golden bullets voor een groot farmabedrijf. (zie magazine #ZigZagHR juni als je wil weten wat die golden bullets zijn)
Werkdruk staat steeds met stip bovenaan. Deze gaan allemaal over te veel druk en stress. Wat doe je eraan? Je kan inzetten op veerkracht en stress. Of je kan op zoek gaan naar de onderliggende factor. Met andere woorden, de factor die de meerderheid van deze items voedt. En dan komen we hier bijvoorbeeld uit bij het vermogen gas terug te nemen.
Dat is een vaardigheid die je mensen leren. Zoek dus je eigen patronen en bouw een eigen academy uit. Zet deze academy in als uithangbord. Want we willen allemaal bijleren op een manier die impactvol is.
Als je als bedrijf zichtbaar kan inzetten op levenslang leren, waardoor je medewerkers klaar zijn voor de volgende stap, word je langzaam maar zeker een lachend kakje. Bedrijven die kleine samenlevingen gaan worden waar educatie, ondersteuning, plezier, samenhorigheid en zorg hand in hand gaan, zullen de komende 10 jaar nagejaagd worden als vliegen die afkomen op een … lachend kakje.
Prof. dr. Elke Van Hoof is professor aan de VUB, zaakvoerder van het Huis voor Veerkracht en Stichter van Ally Institute. Naast de Insourcing®-techniek voor de behandeling van stressgerelateerde aandoeningen, creëerde ze Stresscrafting®, een techniek waarmee men toxische stress op de werkvloer duurzaam wegwerkt. Ze bouwde ook de gecertifieerde opleiding Human Capital Management® uit. Ze is de auteur van onder andere Eerste hulp bij Telewerk (LannooCampus, 2020), De Chief Happiness Officer (LannooCampus, 2017) en Eerste hulp bij stress & burn-out (Lannoo, 2017).
Meer info: www.elkevanhoof.com, www.huisvoorveerkracht.be, www.Ally.Institute en www.ochocommunity.be.
Schrijf je in op de wekelijkse HR-nieuwsbrief
