4 zomer-boekentips voor HR uit onverwachte hoek…

Ook de lectuur van een HR professional of manager mag in de zomer al wat avontuurlijker zijn. College Luc De Decker schuift 4 opmerkelijke boeken naar voor:

Burnout
Amelia & Emily Nagoski – Uitgeverij Ambo-Anthos

Ontdek het geheim van de stresscyclus en ontspan

Met het nodige inzicht in wetenschappelijke bevindingen, daaruit voortvloeiend advies en zelfs oefeningen zetten de zussen Amelia en Emily Nagoski je op weg om je stress onder controle te houden, je emoties te managen en je leven in evenwicht te brengen. Amelia is dirigent en docent, Emily is gezondheidswetenschapper en therapeut. Opmerkelijk ook is dat ze zich met dit boek expliciet richten tot vrouwen.

Ze wijzen trouwens op onderzoek dat aantoont dat vrouwen een burn-out anders ervaren dan mannen. Het komt erop aan je stresscyclus te begrijpen en een einde te maken aan de voortdurende uitputtingsslag.

Het boek waaiert soms nogal breed uiteen, maar dat heeft ook zo zijn voordelen. De zussen snijden immers een ruim scala van problemen, worstelingen en fenomenen aan die bijdragen aan het ophopen van permanente stress. Ze hebben het zelfs over het bikini-industrieel complex. We kennen het militair-industrieel complex (de belangverstrengeling tussen politiek en wapenindustrie) en het medisch-industrieel complex (de belangenverstrengeling tussen de medische sector en de farmaceutische industrie).

Het bikini-industrieel complex refereert dan aan het lucratieve kluwen tussen het alom gepropageerde schoonheidsideaal en de commercie: “Bedrijven die ons ervan overtuigen dat we naar dat ideaal moeten streven en die ons nutteloze maar aannemelijke strategieën verkopen om dat ideaal te bereiken.”

<<>>

Alle getallen tellen
Chip Heath en Karla Starr – Uitgeverij Lev

Wat getallen en data werkelijk betekenen en hoe je ervoor zorgt dat anderen dat ook begrijpen

Midden 19de eeuw lag het sterftecijfer voor 25-35-jarige Britse soldaten in vredestijd op 19 per 1000. In de algemene Londense ziekenhuizen ging het om 11 per 1000. Dat is een onthutsend verschil, dat bovendien gewoon vermeden kon worden met een betere organisatie, betere voeding, betere zorgen en vooral betere hygiëne. Toen de bekende Britse verpleegkundige en sociale hervormer Florence Nightingale dat wilde aanklagen, besefte ze dat ze met die mededeling de bevolking niet echt wakker zou schudden. Droge statistieken mogen dan al het duidelijkst zijn, maar als je een groot publiek echt wil aanspreken, heb je een soort emotie-overdracht nodig. Cijfers moeten dan zo worden vertaald, dat ze aanzetten tot actie. Dat vergt een krachtigere, emotionelere vorm.

Kijk hoe ze de statistiek van de Britse militaire hospitalen hertaalde en er een mokerslag van maakte: “Een sterftecijfer van 19 per 1000 in de Line, Artillery and Guards in Engeland (voor burgers is dat 11 per 1000) is net zo crimineel als elk jaar 1100 mannen opstellen op Salisbury Plain en neerschieten.”

Dat markante voorbeeld plukken we uit Alle getallen tellen, het boek waarin Chip Heath en Karla Starr ons leren hoe cijfers echt te doorgronden én er meteen ook voor te zorgen dat ze anderen aanspreken. Er wordt immers nogal wat gegoocheld en geschermd met getallen, van nanometers tot miljardenbudgetten, maar hoe worden al die cijfers bevattelijk?

Hoe kunnen we een ondoorzichtige cijferbrij ontwarren? Hoe kunnen we gortdroge data transparant én interessant presenteren? Auteur van populair-wetenschappelijke werken en professor aan de universiteit van Pennsylvania Adam Grant noemt deze uitgave alvast ook een ‘remedie voor statistisch analfabetisme’.

<<>>

Dat stemmetje in je hoofd
Mo Gawdat – Uitgeverij Brandt

Verbeter de software van je brein

Een kloek boek is het en dat van een auteur van wie je je onvermijdelijk afvraagt waar hij de tijd vindt om dat allemaal te researchen en te schrijven. Mo Gawdat is de voormalige Chief Business Officer van Google X, de ontwikkelingsincubator van Google die zichzelf graag aanprijst als The Moonshot Factory. Ondertussen is hij medeoprichter van meer dan 20 bedrijven, actief in een ruim gamma, van fitness tot onroerend goed. Dan hebben we het nog niet van zijn aanwezigheid in talloze raden van bestuur en in overheidscommissies over technologie en innovatie in het Midden-Oosten en Oost-Europa.

Oh ja, hij heeft ook allerhande kunstzinnige activiteiten en restaureert klassieke auto’s. Hij heeft al enkele bestsellers op zijn naam, vooral dan De logica van geluk, een boek dat hij schreef na een persoonlijke tragedie, het overlijden van zijn 21-jarige zoon.

In Dat stemmetje in je hoofd gaat hij na hoe we zelf de baas kunnen worden over onze gedachten. Hoe baan je je een comfortabel pad tussen al die prikkels, stress en andere stormrammen die je gevoelens, ideeën en overtuigingen aanvallen? Precies die kern van het boek heeft ervoor gezorgd dat we het in ons zomeroverzicht brengen, ook al raakt de auteur ons op bepaalde momenten helemaal kwijt, zeker waar er te veel clichés opdoemen of waar hij te ver van de evidence-based route afwijkt. Wat moeten we bijvoorbeeld met een zin als: “Leun even achterover en observeer ons collectieve brein. Ik kan me niet van de indruk onttrekken dat de collectieve psyche van onze planeet een bijzonder slecht humeur heeft.” Als metafoor klinkt dat voortreffelijk, maar in het boek wordt die vergelijking wat te ver uitgerekt en daar stuiten we wel eens vaker op.

Een bestseller wordt dit ongetwijfeld wel, maar dat neemt de vele vraagtekens bij dit werk niet weg.

<<>>

Geraas en geruis
Uitgeverij Houtekiet

Een pleidooi voor imperfectie

Een boek lezen van Jean Paul Van Bendegem, professor emeritus aan de VUB, is steeds weer een avontuur an sich. De filosoof en wiskundige verenigt niet alleen disciplines die voor de meesten onder ons veeleer antipoden dan een logische combinatie lijken, hij slaagt er evengoed in om het banale intrigerend te maken en het complexe transparant – of op zijn minst een stuk begrijpelijker. In Geraas en geruis heeft hij het over perfectie en ons streven naar perfectie, een ambitie die evenwel nooit lukt. Nooit? Nee dus, zo betoogt de professor, al komen sommige pogingen wel aardig in de buurt.
In zijn universum wordt dat streven naar perfectie een schijnbaar bodemloos vat vol verhalen, feiten en verklaringen. Of veeleer een mozaïek dat hier en daar al eens doet gniffelen, bijwijlen haast doet duizelen en geregeld zowaar inzichten aanreikt – of op zijn minst verbazing, want ook dit boek kan natuurlijk niet perfect zijn… En ondertussen speelt, dolt en dartelt de professor met de lezer, zet die al eens op het verkeerde spoor en maakt die evengoed nieuwsgierig. De lezer wordt inderdaad geacht om ook zelf voldoende intellectueel avontuurlijk te zijn.