Zullen de kampioenen van gisteren ook morgen nog de kampioen zijn?

Ik herinner het me nog alsof het gisteren was: 5 november 2017 ging ik over de finish in Central Park. 42,2 km had ik gelopen, met een grote glimlach. De marathon van New York. Ik. Echt waar. Wat een avontuur. Dat is minder dan 3 jaar geleden. De eerste dagen na de marathon deed ik het wat rustiger aan. De druk was van de ketel. De weken die volgden, overtuigde ik mezelf dat ik nog wat langer mocht bekomen. De sessies met de personal trainer werden stopgezet. De loopschoenen verhuisden van de voordeur naar de kast onder de trap.
En plots waren we een jaar verder. Ik bleef sporadisch lopen, maar niet meer met dezelfde ‘eagerness’. Er was geen doelstelling meer, geen trainingsschema, geen deadline. Fysiek werd ik slapper, mentaal zwakker. En plots liep ik nog amper.

13 maart 2020 ging de wereld in lockdown. Bijna 2 maanden later en 5 kg dikker maakte ik de klik. Ik zou opnieuw lopen. Na die marathon doen we 10 km ‘met de vingers in de neus’. Maar het ging voor geen meter. Ik moest helemaal vanaf 0 beginnen. Zonde van alle tijd en energie die ik er voordien in had geïnvesteerd.

Ik zie vandaag veel bedrijven dezelfde fout maken als het gaat over rekruteren en employer branding. In heel wat sectoren valt rekrutering volledig stil en in employer branding wordt niet meer geïnvesteerd. Nochtans, de mate waarin bedrijven erin slagen om de juiste mensen aan te trekken en vast te houden, is een bepalende factor voor hun voortbestaan op lange termijn. Als bedrijf heb je er dus alle belang bij om ook vandaag – zeker vandaag – bezig te zijn met rekrutering en workforce planning én te waken over je imago als werkgever. Die ‘oorlog om talent’ lijkt tijdelijk verbannen door corona, maar de structurele krapte in sommige sectoren blijft. Bedrijven die nu geen aandacht besteden aan rekrutering, aan connecteren met potentiële kandidaten, aan hun employer brand, zullen net als mij weer van 0 moeten starten. Dat zal niet alleen lastig en duur zijn, dat is ook weinig efficiënt en vooral dom.

Het beeld dat mensen zich over een bedrijf vormen, is gebaseerd op persoonlijke ervaringen, ervaringen van mensen uit hun netwerk en wat ze lezen in de media en vooral op social media. Perceptie is realiteit. Hoe je als bedrijf vandaag omgaat met je kandidaten, met je huidige medewerkers, hoe je je (niet) profileert, zal een blijvende impact hebben op je employer brand, op je aantrekkelijkheid en dus op de lange termijn van je bedrijf.

Zullen de kampioenen van gisteren ook morgen nog de kampioen zijn? Echte leiders staan op in crisis, net zoals de sterkste bedrijven in wintertijd zichzelf overstijgen. Antifragiliteit noemt Nassim Nicholas Taleb dat. Daar heb ik het overigens over in de allereerste podcast die er deze zomer aan komt. Samen met Rik Vera.