Sophie Dutordoir en Ilham Kadri vaakst vermelde vrouwelijke CEOs in Belgische media

Sophie Dutordoir (NMBS) was de vaakst vermelde vrouwelijke CEO in de media in 2023. Ze wordt op de voet gevolgd door Ilham Kadri (Solvay, nu Syensqo) en Ann Schoubs (De Lijn). Dat blijkt uit een media-analyse van communicatiebureau FINN, die oplijst welke vrouwelijke CEOs en bestuursleden het vaakst opdoken in de Belgische media het afgelopen jaar.

Een dikke kop met een lange staart: die vorm neemt de top 100 van meest vermelde vrouwelijke leiders in de media aan (zie onder). Opvallend: in de top 5 prijken 2 CEOs die aan het hoofd staan van een openbaarvervoersbedrijf: Sophie Dutordoir (NMBS) en Ann Schoubs (De Lijn).

“Met de uitrol van een nieuw vervoersplan bij De Lijn, de perikelen rond het Zuidstation in Brussel en een stevig maatschappelijk debat rond de toekomst van het openbaar vervoer, hoeft dat niet te verbazen,” aldus Kristien Vermoesen, managing partner bij FINN.

“Maar de sterke focus op een aantal ster-CEOs is een interessant fenomeen in de media. We zagen het bij eerdere rankings toen we zowel vrouwelijke als mannelijke CEOs analyseerden. Media houden er nu eenmaal van om een beperkte selectie mensen en bedrijven in de schijnwerpers te zetten. We merken trouwens dat bedrijven met publieke aandeelhouders goed vertegenwoordigd zijn in de top 10, met naast Dutordoir en Schoubs ook nog Catherine Vandenborre van Elia.”

Nieuwe generatie

Er begint zich stilaan een gevestigde orde vrouwelijke CEOs af te tekenen. Sterke profielen als Françoise Chombar (Melexis), Annick Van Overstraeten (Le Pain Quotidien) en Michèle Sioen (Sioen Industries) zijn al jarenlang bekend bij de media als aanspreekpunt, en blijven het zeer goed doen in de rangschikking. Ze worden vervoegd door een nieuwere generatie, zoals Rika Coppens (House of HR), An Steegen (Barco) en Cécile Neven (UWE). “Dat verheugt me”, aldus Vermoesen. “Deze vrouwelijke leiders nemen een belangrijke voorbeeldrol op voor de volgende generaties”.

En die komen er ook aan: afgelopen jaar staken een paar dertigers en veertigers hun neus aan het venster. Lise Conix (Torfs) en Isabel Baert (Neuhaus) traden aan in een nieuwe CEO-rol, en doen het meteen goed. Ook Julie De Nul (Jan De Nul Dredging NV) schiet naar de top 10, hoewel ze zelf zelden de media opzoekt. Langs Franstalige zijde liet Amélie Matton (Ecosteryl) een frisse wind door de media waaien, met nominaties voor maar liefst 2 grote awards, de TrendsTendances Manager van het Jaar en de Bold Woman Award van Veuve Cliquot, die ze ook won.

Helpt ook om het hoog te schoppen in de rangschikking: je naam linken aan een ‘hot topic’. Sarah Parent van Go Forest brengt regelmatig een oproep voor meer duurzaamheid. Hanan Challouki van Inclusified doet hetzelfde maar dan rond diversiteit en moslima’s met hoofddoek. Toeval of niet: ze brachten beiden ook een boek uit afgelopen jaar.

Van finance tot vastgoed

De tijd dat je vrouwelijke CEOs vooral zag in zogenaamde zachtere sectoren ligt ver achter ons. Wie de top 100 doorneemt ziet vrouwelijke leiders uit heel uiteenlopende sectoren zoals finance, industrie, tech, vastgoed, FMCG,… Met Kadri en Steegen zaten er ook twee CEOs uit de Bel20 bij, al blijft het aandeel vrouwelijke CEOs daar bedroevend laag. Bovendien wipte Kadri met de Solvay en Syensqo splitsing Barco uit de Bel-20.

Vermoesen: “Dit zijn sowieso interessante vrouwen om te volgen. Ze bepalen mee het maatschappelijk debat, en inspireren onze volgende generaties. Met alle uitdagingen die ons te wachten staan, gaan we al het beschikbare talent hard nodig hebben – of ze nu man zijn of vrouw.”

Methodologie

Op basis van onderzoek in media-archieven en bestaande lijsten van vrouwelijke CEOs stelden we een ‘long list’ op van 170 vrouwelijke CEOs en bestuursleden. Vervolgens zochten we in belga.press hoeveel vermeldingen elk van hen kreeg in print en online media, voor de periode 1 december 2022 tot en met 30 november 2023. De rangschikking lijst de 100 vrouwen op met de hoogste scores. Vrouwelijke leiders die hoofdzakelijk in het kader van reputatiecrisissen in de media kwamen werden niet meegenomen in de analyse.