Rekruteerders zijn van Mars, kandidaten van Venus

Kandidaten zijn tech-savvy, rekruteerders zijn bang van technologie

Aan het woord is Filip De Geijter, Actonomy

In een arbeidsmarkt die – nog altijd – wordt gekenmerkt door krapte, kan technologie een aardig handje helpen bij het rekruteringsproces. Alleen: uit recent onderzoek blijkt dat rekruteerders ver achterliggen op kandidaten als het op het aanvaarden van die technologie aankomt. Beide kanten van het rekruteringsspectrum lijken van een andere planeet te komen. Kandidaten omarmen elke vorm van technologie, de HR-managers zijn er bang van.

Om de war for talent écht te winnen, moet de HR-wereld een tandje (of enkele tanden) bijsteken.

Werkgevers en kandidaat-werknemers lijken van verschillende planeten te komen. Dat leren we uit een studie die onlangs gepubliceerd werd in ‘Recruiting Times’, en uitgevoerd is door researchers van PSI Talent Management.

Wat blijkt?

Kandidaten staan een pak meer open voor technologie doorheen het rekruteringsproces dan HR-managers dat van hen verwachten of het zelf zijn. De rekruteerders hebben een foute inschatting van wat kandidaten op technologisch vlak kennen, willen en aanvaarden. En zelf zijn ze opvallend technologie-avers.

Dus: mind the gap!

58 % van de kandidaten voelen zich (zeer) comfortabel bij spelconsoles, terwijl HR-managers vermoeden dat het er maar 36 % zijn. Een gelijkaardig verschil geldt voor het gebruik van virtual reality headsets bij online assessments. 45 % van de kandidaten heeft geen problemen met het gebruik van een headset voor online assessments, terwijl maar 31 % van de rekruteerders denkt dat kandidaten dit OK vinden. En de vergelijking gaat verder: Amper 2 % van de kandidaten voelt zich oncomfortabel bij het idee dat er Artificiële Intelligentie wordt gebruikt in het rekruteringsproces. Van de werkgevers denkt 30 % dat kandidaten zich daar niét comfortabel bij voelen.

Op snelheid gepakt

Ook rond het gebruik van sociale media bestaat een opvallend verschillende perceptie. 56 % van de kandidaten heeft er geen problemen mee dat hun Facebook account gecheckt wordt, terwijl amper 32 % van de rekruteerders dat gelooft. Voor Twitter is dat verschil nog scherper: 84 % versus 26 %.

Bij rekruteerders heerst dus een veel negatievere perceptie rond technologie dan bij werkzoekers.

Werkgevers gebruiken dan ook nog altijd opvallend weinig technologie in hun rekruteringsproces. Amper de helft van hen zegt daadwerkelijk naar de sociale mediaprofielen van de kandidaten te kijken. Het valt nauwelijks te begrijpen dat HR-verantwoordelijken zo avers zijn voor nieuwe technologie, terwijl ze uit die sociale mediaprofielen bergen interessante informatie kunnen rapen en zo hun rekrutering naar een beter niveau kunnen tillen. Vandaag hebben ze nochtans geen problemen meer met wat vroeger hightech was, zoals het gebruik van smartphones of laptops. Het duurt gewoon een tijd voor ze nieuwe technologie aanvaarden, voor ze zich comfortabel genoeg voelen om die technologie in te zetten voor hun zoektocht naar de beste kandidaten.

Zo zijn rekruteerders gedoemd om achterop te hinken, en blijft de kandidaat de onbetwistbare winnaar in de ‘war for talent.’ Een jobzoeker die de keuzes voor het rapen heeft, zal zich meer aangetrokken voelen tot een bedrijf dat ‘met zijn tijd mee is’ en technologie omarmt, net zoals hij/zij dat zelf doet.

Wat de boer niet kent…

Maar het gaat helaas om veel meer dan ‘het aanbieden van een aantrekkelijke user experience’.

Rekruteerders dreigen vooral zichzelf in de voet te schieten door hun trage technologie-adaptatie.

Slimme technologieën kunnen hen namelijk een ontegensprekelijk competitief voordeel bieden in hun matchingwerk. Kandidaten en jobprofielen matchen kan een stuk effectiever en efficiënter gaan als je daar hightech voor inschakelt. Artificiële intelligentie en uitgebreide semantische ontologieën kunnen ‘tegen lichtsnelheid’ verbanden leggen die menselijke rekruteerders nooit kunnen bereiken. Robots zijn uitstekend geschikt om initiële screenings uit te voeren bij sollicitanten: ze sparen geld en tijd, en geven de menselijke rekruteerder daardoor extra tijd om écht toegevoegde waarde te bieden. De voordelen van technologie in het hele rekruteringsproces zijn nauwelijks op te noemen.

Een Duits spreekwoord luidt: ‘was der Bauer nicht kennt, frisst er nicht’. Wat de boer niet kent, eet hij niet.

Er is dus werk aan de winkel om HR-managers – en meer in het algemeen de hele HR-community – van hun koudwatervrees rond technologie te verlossen.

De incentive mag daarbij duidelijk zijn: dankzij technologie vind je sneller geschiktere kandidaten. Technologie maakt je werk als rekruteerder meer flexibel, accuraat, volledig en transparant. Pas je aan, of verlies. Wees niet bang van technologie, omarm ze en doe er je voordeel mee.

Filip De Geijter is oprichter en CEO van Actonomy, een bedrijf dat slimme searching en matching technologie ontwikkelt.
www.actonomy.com

Lees het artikel in Recruitment Times hier.