Tekst Frank Vander Sijpe, Director HR Trends & Insights Securex
Op het moment dat wij dit opiniestuk schrijven, woekert het virus nog altijd in onze samenleving. Het tast niet alleen ons mentaal welbevinden aan, maar ook onze joie de vivre. Na een onwezenlijk jaar waarin thuiswerk (waar het kan) is uitgegroeid tot de norm, hebben we ondanks talloze beloftes van de politiek én het beschikbaar zijn van een rist vaccins, nog weinig perspectief op beterschap. Uit diverse betrouwbare bronnen blijkt dat de rekening niet alleen oploopt, maar ook dat de gevolgen op de werkgelegenheid en faillissementen pas in de komende maanden en jaren zichtbaar zullen worden, eens de steunmaatregelen uitdoven.
Impact
In de wandelgangen vernemen we dat in het postcorona-tijdperk de overlevende bedrijven meer dan ooit zullen besparen op kosten waar het kan. Ook (en vooral?) in HR. De beweging naar de digitalisering van de personeelsadministratie tekende zich al af, maar komt nu in een stroomversnelling. In een aantal gevallen zal dit betekenen dat de hele HR administratie geoutsourcet wordt. Via regelmatige reportings van een aantal KPI’s, zal dan de effectiviteit van het intern (HR) beleid in cijfers kunnen beoordeeld en bijgestuurd worden.
Quid de toekomst van HR?
Precies zoals de potentiële koper de prijs bepaalt van een schilderij of een goede fles wijn, taxeert de bedrijfsleider de waarde van het al of niet voeren van een HR beleid dat verder reikt dan personeelsadministratie. Een beleid dat inzet op het mentaal welzijn van de werknemers, op de begeleiding van verandering, en het reflecteren op strategisch niveau omtrent de impact van bedrijfsbeslissingen en koerswijzigingen, die in deze volatiele, onzekere, complexe en ambigue omgeving schering en inslag zijn.
“Het risico bestaat dat HR deel gaat uitmaken van de noodzakelijke kostenbesparingen.”
Op dit moment stijgen de werkloosheidscijfers (lichtjes), vinden schoolverlaters (behalve in knelpuntberoepen/sectoren) moeilijker een (eerste) job en werken instromende werkzoekenden weer onder hun kwalificatieniveau. Maar laat u geen zand in de ogen strooien: de onderstroom op de arbeidsmarkt is er één van vergrijzing, structurele mismatch tussen vraag en aanbod en snelle kwalificatieveroudering.
Wake-up call
De psychologie omschrijft regressie als een terugkeer naar een eerdere fase van ontwikkeling. In de meeste gevallen treedt regressie op als afweermechanisme bij het verwerken van negatieve gevoelens. Het risico bestaat dat onder invloed van de pandemie de HR rol terugplooit op de noodzakelijke en dan nog gedigitaliseerde personeelsadministratie. En dat de vrijgekomen middelen en uren in HR deel gaan uitmaken van de noodzakelijke kostenbesparingen. Dit komt neer op regressie. Op korte termijn is dit een verdedigbare en menselijke reflex, op lange termijn zal de impact funest blijken.
De opportuniteit van deze crisis, die in een aantal gevallen leidt tot versnelde digitalisering van de personeelsadministratie, ligt voor HR dan ook in de herinvestering van vrijgekomen tijd – en middelen – in rollen en domeinen met een veel hogere toegevoegde waarde dan voorheen. Ten voordele van de business én het management.